NASZA OFERTA

co robimy ?

Czym jest PPI i czym różni się od DPI?

Dlaczego PPI i DPI są często mylone?

Choć PPI i DPI różnią się zastosowaniem, są do siebie na tyle podobne, że ich znaczenia często się mieszają. Oto główne powody tej zamienności:

• Ustalanie rozdzielczości: Obie jednostki odnoszą się do „gęstości” obrazu. Zarówno wysoki PPI na ekranie, jak i wysoki DPI w druku oznaczają większą szczegółowość.
• Grafika cyfrowa: Projektanci graficzni często pracują nad obrazami, które będą wyświetlane zarówno na ekranach, jak i drukowane. Dlatego w programach graficznych, takich jak Photoshop, wartość DPI (lub PPI) jest ustawiana, aby wskazać rozdzielczość końcowego obrazu.
• Niepoprawne użycie terminów: Wiele urządzeń, jak np. drukarki, mylnie stosuje oba terminy zamiennie w ustawieniach, mimo że technicznie są one różne.

Kiedy używać PPI, a kiedy DPI?

Wybór między PPI a DPI zależy od zastosowania:

• PPI: Stosuj dla obrazów wyświetlanych na ekranie, jak strony internetowe, aplikacje, zdjęcia na urządzeniach cyfrowych. Wyższy PPI jest wskazany, jeśli zależy nam na jakości obrazu i wyrazistości szczegółów (np. ekrany o dużej rozdzielczości w smartfonach lub monitorach 4K).
• DPI: Stosuj dla druku, szczególnie przy projektowaniu materiałów do wydruku. Wyższe DPI zapewni bardziej szczegółowy i wyraźny wydruk, co jest kluczowe dla zdjęć i grafiki wysokiej jakości.

Jak PPI i DPI wpływają na jakość obrazu?

Wysokie PPI na ekranie powoduje, że obraz jest ostrzejszy, a szczegóły wyraźniejsze. Przykłady to smartfony z ekranami o wysokiej rozdzielczości, które mają powyżej 300 PPI, zapewniając ostrość obrazu nawet z bardzo bliska.

Wysokie DPI w druku zapewnia gładkie przejścia kolorów i wyraźne szczegóły. Jeśli chcesz wydrukować obraz o wysokiej jakości, najlepiej wybrać DPI na poziomie 300 lub więcej.

Praktyczna wskazówka: Jak ustawić odpowiednią wartość PPI i DPI?

Jeśli przygotowujesz obraz do druku, ważne jest, aby ustawić odpowiednią wartość DPI:

• Zdjęcia i grafiki na ekran: 72–150 PPI, ponieważ standardowe ekrany mają około 72–150 PPI.
• Wydruki wysokiej jakości: 300 DPI, co pozwala na uzyskanie szczegółowych i gładkich wydruków.

Jeśli projektujesz grafikę do druku, pamiętaj, aby przygotować plik w odpowiednim DPI – zapisując w 300 DPI, unikniesz rozmycia i niskiej jakości wydruków, nawet jeśli obraz wyświetlany na ekranie wygląda dobrze przy 72 PPI.

Czy warto stosować wyższe wartości PPI niż 72 dla obrazów na ekran?

Przygotowując grafiki na potrzeby wyświetlania na ekranach, warto wiedzieć, że standardowe monitory przez lata były projektowane z myślą o rozdzielczości około 72 PPI. Choć nowoczesne ekrany (jak te w smartfonach czy monitorach 4K) obsługują wyższe PPI, w praktyce większość użytkowników nie zauważy różnicy w jakości przy przekroczeniu tego standardu, zwłaszcza na przeciętnych ekranach komputerów.

Zwiększanie PPI powyżej 72 dla grafik używanych w internecie ma więcej wad niż zalet. Przede wszystkim, pliki obrazów o wyższej rozdzielczości zajmują więcej miejsca na dysku i dłużej się wczytują. Dla użytkowników oznacza to wolniejsze ładowanie strony, co nie tylko wpływa negatywnie na ich doświadczenie, ale także na pozycjonowanie w wyszukiwarkach (SEO). Google i inne wyszukiwarki faworyzują strony z szybkim czasem ładowania, dlatego optymalizacja rozdzielczości grafik jest kluczowa.

W praktyce zaleca się utrzymywanie wartości PPI na poziomie 72–150 dla obrazów na potrzeby internetu. Wyższa wartość nie poprawi zauważalnie jakości na ekranie, a jedynie zwiększy rozmiar pliku, co w konsekwencji pogorszy wydajność strony i obniży jej ocenę w wynikach wyszukiwania. Dla użytkowników internetu liczy się szybkość i efektywność – nie warto przesadzać z rozdzielczością, jeśli nie ma ku temu konkretnego powodu.

Aby lepiej zrozumieć, jak rozmiar pliku wpływa na czas ładowania przy różnych prędkościach internetu, zapraszam do naszego kalkulatora pobierania plików. W prosty sposób możesz sprawdzić, ile czasu zajmie pobranie obrazu przy określonej wielkości pliku i prędkości łącza. Sprawdź, jak zoptymalizować swoje grafiki, aby przyspieszyć ładowanie strony!

Podsumowanie

PPI i DPI to różne jednostki używane do opisu gęstości obrazu. PPI dotyczy ekranów i pikseli, podczas gdy DPI odnosi się do drukarek i punktów tuszu. Wysokie PPI zapewnia ostrą jakość obrazu na ekranie, a wysokie DPI – jakość wydruku. Zrozumienie różnicy między nimi pozwala na wybór odpowiednich ustawień i osiągnięcie lepszej jakości obrazu, zarówno na ekranie, jak i w druku.

BingBot – zbyt intensywne indeksowanie

Czym jest BingBot?

BingBot to internetowy robot indeksujący, używany przez wyszukiwarkę Bing do przeszukiwania i zbierania informacji z witryn internetowych. Jego zadaniem jest odwiedzanie stron WWW, analizowanie ich zawartości i zapisywanie zebranych informacji w indeksie Bing. Dzięki temu wyszukiwarka Bing może dostarczać aktualne i odpowiednie wyniki użytkownikom, którzy szukają informacji online. BingBot jest jednym z wielu „botów” używanych przez wyszukiwarki do indeksowania stron internetowych i jest odpowiednikiem GoogleBot, który wykonuje tę samą funkcję dla wyszukiwarki Google.

Jak działa BingBot?

BingBot działa według ustalonych algorytmów i instrukcji, które kierują jego działaniem podczas indeksowania stron. Główne kroki, jakie wykonuje, to:

1. Odwiedzanie stron – BingBot regularnie odwiedza strony internetowe, zaczynając od tych najpopularniejszych i najczęściej aktualizowanych.
2. Pobieranie zawartości – Gdy bot odwiedza stronę, pobiera jej zawartość, analizując tekst, obrazy, linki i inne elementy.
3. Analiza i indeksacja – Zebrane informacje są następnie analizowane pod kątem jakości, unikalności i zgodności z wytycznymi. Na podstawie tej analizy, zawartość strony jest dodawana do indeksu wyszukiwarki Bing.
4. Aktualizacja informacji – BingBot regularnie wraca na strony internetowe, aby sprawdzić, czy ich zawartość została zaktualizowana. Jeśli tak, aktualizuje swoje dane, aby w wynikach wyszukiwania pojawiały się najnowsze informacje.

Jeśli korzystasz z CMS PrestaShop na dedykowanym serwerze VPS, mogłeś zauważyć, że robot indeksujący Bing, czyli BingBot (bingbot/2.0), może czasami zbyt agresywnie przeszukiwać twoją stronę. Taka intensywność odwiedzin może powodować nadmierne obciążenie serwera, co z kolei może prowadzić do zawieszania się procesu HTTPD (serwera Apache) i całkowitego przestania działania strony. Całkowita blokada BingBot mogłaby rozwiązać problem przeciążenia, ale jednocześnie obniżyłaby widoczność twojej strony w wynikach wyszukiwania Bing. W takim przypadku najlepszym rozwiązaniem jest dostosowanie częstotliwości indeksowania przez BingBot. W artykule przedstawiamy kroki, które pozwolą ci kontrolować, jak często robot Bing odwiedza twoją stronę.

1. Zweryfikuj swoją stronę w narzędziach dla webmasterów Bing

Aby móc dostosować ustawienia indeksowania, najpierw musisz zweryfikować swoją stronę w Bing Webmaster Tools. Proces weryfikacji wymaga dodania kodu weryfikacyjnego do twojej strony, co można zrobić na kilka sposobów:

• Dodanie tagu meta do kodu źródłowego strony (na głównej stronie PrestaShop).
• Wgranie pliku HTML do głównego katalogu serwera.
• Alternatywnie, możesz skorzystać z Google Search Console, jeśli twoja strona jest tam już zweryfikowana – Bing umożliwia import ustawień z GSC.

2. Znajdź opcję Kontrola przeszukiwania w Bing Webmaster Tools

Po zakończeniu weryfikacji, przejdź do panelu Bing Webmaster Tools i wybierz swoją stronę. Następnie:
Wejdź do zakładki Konfiguracja.
Wybierz Kontrola przeszukiwania.

Ustaw spowolnienie przeszukiwania
W sekcji Kontrola przeszukiwania możesz zmienić intensywność odwiedzin BingBot. Zazwyczaj opcje pozwalają na:

Zmniejszenie szybkości przeszukiwania – co redukuje liczbę żądań wysyłanych przez BingBot na twoją stronę w określonym czasie. Dzięki temu bot będzie mniej obciążał serwer.

Dostosowanie harmonogramu indeksowania – umożliwia ustalenie, kiedy BingBot może przeszukiwać stronę intensywniej, a kiedy wolniej (np. w godzinach nocnych, gdy ruch na stronie jest mniejszy).

Ustawienia te pomogą ci dostosować aktywność BingBot tak, aby nie wpływała negatywnie na wydajność serwera.

Adres adres IP – co to jest?

Przejdź do zagadnienia związanego z adresem IP, które Cię interesuje.

Geolokalizacja adresu IP
Twoje IP – tu dowiesz się jaki jest twój publiczny adres IP
Przelicz IP na postać binarną i odwrotnie
Kalkulator IP v4
Kalkulator IP v6
Klasy adresów IP
IPv4 co to adres IP v4 i jego podział
IPv6 co to jest adres IP v6
Anycast, Unicast i Multicast – wyjaśnienie pojęć
Mechanizmy zarządzania adresami IP

Jaki jest mój adres IP?

Reprezentacja IP w postaci binarnej

Kalkulator IP

Konwersja IPv4 na IPv4-mapped IPv6 address

Geolokalizacja adresu IP

Klasy adresów IP

Adresy IP są fundamentalnym elementem współczesnych sieci komputerowych, umożliwiając identyfikację i komunikację urządzeń w Internecie oraz w sieciach lokalnych. W niniejszym artykule przedstawimy wyczerpujący podział adresów IP, obejmujący zarówno IPv4, jak i IPv6, oraz różne ich rodzaje, takie jak adresy publiczne, prywatne, multicast, anycast, broadcast, a także mechanizmy takie jak NAT (Network Address Translation) i DHCP.

Adresy IPv4 według klas adresowych

Adresy IPv6

4. Anycast, Unicast i Multicast

Unicast

Najczęściej używanym rodzajem adresacji IP jest unicast, gdzie dane są przesyłane od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Jest to podstawowy model komunikacji w sieci.

Anycast

Adresy anycast są używane do wysyłania danych do najbliższego odbiorcy z grupy możliwych adresatów. Ten rodzaj adresacji jest używany głównie w serwerach DNS oraz systemach balansowania obciążenia, aby poprawić wydajność i skrócić opóźnienia.

5. Mechanizmy zarządzania adresami IP

NAT (Network Address Translation)

NAT to technologia stosowana w routerach, która umożliwia mapowanie wielu prywatnych adresów IP na jeden publiczny adres IP. Dzięki NAT można ukryć całą wewnętrzną sieć za jednym adresem publicznym, co pozwala zaoszczędzić publiczne adresy IP oraz zwiększa bezpieczeństwo sieci wewnętrznej.

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

Protokół DHCP automatycznie przydziela adresy IP urządzeniom w sieci. Zamiast ręcznie konfigurować każdy adres, serwer DHCP przydziela dynamicznie adresy IP na określony czas. Adresy te mogą być zarówno prywatne, jak i publiczne, zależnie od konfiguracji sieci.

Mechanizmy i protokoły adresacji

Jak w PrestaShop sprawić, by produkty niedostępne były wyświetlane na końcu?

W sklepie internetowym kluczowe jest odpowiednie prezentowanie produktów – szczególnie istotne jest, aby produkty dostępne były widoczne przed tymi, których obecnie nie ma w magazynie. Ułatwia to klientom zakupy i zwiększa konwersję. Jeśli korzystasz z PrestaShop i chcesz uporządkować produkty w taki sposób, aby dostępne były wyświetlane przed niedostępnymi, można to łatwo osiągnąć, modyfikując odpowiednie zapytanie SQL.

W PrestaShop, w module Filtrów Nawigacyjnych (ps_facetedsearch), można tego dokonać modyfikując plik MYSQL.php znajdujący się w:

\modules\ps_facetedsearch\src\Adapter\MYSQL.php

Domyślne sortowanie produktów

Domyślne sortowanie produktów w PrestaShop odbywa się na podstawie wartości pola, które jest przekazywane do zapytania SQL. Może to być cena, nazwa produktu, data dodania, itd. Wygląda to mniej więcej tak:

$query .= ' ORDER BY ' . $orderField . ' ' . strtoupper($this->getOrderDirection());

Ten fragment kodu tworzy zapytanie SQL, które sortuje produkty według pola zdefiniowanego w zmiennej $orderField oraz kierunku sortowania określanego przez funkcję getOrderDirection().

Modyfikacja sortowania, aby produkty niedostępne były na końcu

Jeśli chcesz zmodyfikować sortowanie, aby produkty niedostępne (czyli takie, których ilość w magazynie wynosi 0) były wyświetlane na końcu listy, możesz dodać do zapytania SQL dodatkowe warunki, które sprawią, że produkty z ilością większą niż 0 pojawią się wcześniej.

Zamiast domyślnego sortowania, modyfikujemy kod na:

$query .= ' ORDER BY (CASE WHEN p.quantity > 0 THEN 1 ELSE 0 END) DESC, ' . $orderField . ' ' . strtoupper($this->getOrderDirection());

Jak działa ta zmiana?

1. CASE WHEN: To wyrażenie w SQL sprawdza ilość produktu w magazynie (p.quantity). Jeśli ilość jest większa niż 0, zwraca wartość 1 (produkt jest dostępny). Jeśli ilość wynosi 0, zwraca wartość 0 (produkt jest niedostępny).
   • p.quantity > 0: Produkty dostępne (ilość większa niż 0) otrzymują wartość 1.
   • p.quantity = 0: Produkty niedostępne otrzymują wartość 0.
2. DESC: Dzięki temu produkty z wartością 1 (czyli dostępne) będą wyświetlane na początku listy, a produkty z wartością 0 (niedostępne) będą wyświetlane na końcu.
3. Dalsze sortowanie: Po posortowaniu według dostępności, zapytanie SQL nadal sortuje produkty według wybranego pola, np. ceny, nazwy czy daty dodania, co umożliwia dalsze precyzyjne uszeregowanie produktów.

Praktyczne korzyści z tej modyfikacji

Wprowadzenie tego typu sortowania jest szczególnie korzystne w dużych sklepach, gdzie produkty często się wyprzedają. Klienci mogą wówczas przeglądać ofertę bez konieczności natrafiania na niedostępne produkty, co minimalizuje ich frustrację i poprawia wrażenia z zakupów. Produkty niedostępne, choć nadal widoczne (jeśli nie zostały ukryte), będą widniały na końcu listy, nie przeszkadzając w przeglądaniu aktualnej oferty.

Jak wprowadzić zmianę w PrestaShop?

Aby wprowadzić tę zmianę w swoim sklepie PrestaShop, wykonaj poniższe kroki:

1 Otwórz plik MYSQL.php w lokalizacji:

\modules\ps_facetedsearch\src\Adapter\MYSQL.php

2 Znajdź fragment kodu odpowiedzialny za sortowanie (zapytanie SQL, które zawiera ORDER BY).

Dla PrestaShop 8.1 w linii 131 instrukcja warunkowa

if ($orderField) { ...

3 Zmień kod sortowania z:

$query .= ' ORDER BY ' . $orderField . ' ' . strtoupper($this->getOrderDirection());

na

$query .= ' ORDER BY (CASE WHEN p.quantity > 0 THEN 1 ELSE 0 END) DESC, ' . $orderField . ' ' . strtoupper($this->getOrderDirection());

Zapisz plik i przetestuj działanie sortowania w sklepie.

Dzięki prostej modyfikacji zapytania SQL w module ps_facetedsearch możesz w swoim sklepie PrestaShop wprowadzić sortowanie, które umieści produkty dostępne w magazynie na początku listy, a niedostępne na końcu. To rozwiązanie ułatwia klientom przeglądanie oferty i zakup produktów, które mogą natychmiast zamówić, co z kolei zwiększa szanse na konwersję i poprawia wrażenia zakupowe.

Jeśli masz pytania dotyczące optymalizacji swojego sklepu w PrestaShop lub potrzebujesz wsparcia przy wdrażaniu powyższych rozwiązań, skontaktuj się z nami! Jesteśmy tu, aby pomóc Ci osiągnąć najlepsze wyniki. Zachęcamy również do zapoznania się z naszym cennikiem, gdzie znajdziesz szczegóły naszych usług i ofert.

Problem z przeciążeniem serwera spowodowanym przez boty: facebookexternalhit i meta-externalagent

Ostatnio na jednym z naszych serwerów VPS, gdzie działał sklep internetowy oparty na PrestaShop, napotkaliśmy poważny problem związany z nadmiernym obciążeniem przez boty. W ciągu zaledwie 1,5 godziny boty z domen związanych z Facebookiem i Meta wygenerowały 2394 zapytań, co doprowadziło do zawieszenia serwera.

Boty odpowiedzialne za problem:

facebookexternalhit/1.1

Jest to bot, który służy Facebookowi do pobierania treści podczas udostępniania linków na platformie. W logach serwera pojawiał się wpis w postaci:

1662 "-" "facebookexternalhit/1.1 (+http://www.facebook.com/externalhit_uatext.php)"

meta-externalagent/1.1

Ten bot działa w podobnym celu, aby pobierać dane do Meta, co znajduje potwierdzenie w jego identyfikatorze w logach serwera:

302 0 "-" "meta-externalagent/1.1 (+https://developers.facebook.com/docs/sharing/webmasters/crawler)"

Skutki

Wskutek nadmiernej liczby zapytań serwer VPS, na którym znajdował się nasz sklep, całkowicie przestał działać. Restart oraz próby przywrócenia usługi nie przyniosły oczekiwanych efektów, a sklep był niedostępny przez dłuższy czas. Stało się jasne, że boty te skutecznie uniemożliwiały prawidłowe funkcjonowanie serwera.

Rozwiązanie

Na początku próbowaliśmy zablokować bota facebookexternalhit bezpośrednio w pliku .htaccess, co często jest zalecaną metodą ograniczania dostępu dla konkretnych user-agentów. Przykładowa reguła, którą dodaliśmy do pliku .htaccess, wyglądała następująco:

<IfModule mod_rewrite.c>
    RewriteEngine On
    RewriteCond %{HTTP_USER_AGENT} facebookexternalhit [NC]
    RewriteRule .* - [F,L]
</IfModule>

Jednak z informacji dostępnych na różnych forach i od innych administratorów stron wynika, że bot facebookexternalhit często ignoruje tego rodzaju blokady w pliku .htaccess. Dlatego, aby zapobiec dalszemu przeciążeniu serwera i niestabilności działania strony, zdecydowaliśmy się całkowicie zablokować boty z Facebooka na poziomie firewall, do momentu pełnego wyjaśnienia sytuacji i zapewnienia stabilności serwera.

Ostatecznie problem udało się rozwiązać poprzez blokadę na firewallu konkretnych zakresów adresów IP, z których pochodziły zapytania od botów. Oto zakresy IP, które zostały zablokowane:

• 173.252.64.0/18
• 57.141.0.0/24
• 69.63.176.0/20
• 66.220.144.0/20
• 69.63.184.0/21
• 69.63.176.0/21

Po wdrożeniu tych zmian praca serwera wróciła do normy, a obciążenie spadło do poziomu umożliwiającego normalne funkcjonowanie sklepu.

Wnioski

Z tego doświadczenia możemy wyciągnąć kilka ważnych wniosków:

1. Monitoring ruchu – Ważne jest, aby regularnie monitorować ruch na serwerze i logi, szczególnie pod kątem botów. Dzięki temu można wykryć potencjalne zagrożenia zanim doprowadzą do przeciążenia.
2. Ochrona serwera – Firewall jest kluczowym narzędziem w ochronie przed niechcianym ruchem. Warto przygotować reguły blokujące zakresy IP pochodzące od podejrzanych botów.
3. Boty od dużych platform – Nawet boty od zaufanych i renomowanych platform takich jak Facebook mogą powodować nieprzewidziane problemy, jeśli zbyt intensywnie skanują treści na stronie.

Zadbajmy o zabezpieczenie naszych serwerów, a jednocześnie o monitorowanie ruchu, aby unikać podobnych incydentów w przyszłości.

Thunderbird źle wyświetla wiadomość

Rozwiązanie problemu z wyświetlaniem wiadomości w Thunderbirdzie

W trakcie realizacji sklepu internetowego dla naszego klienta napotkaliśmy na problem związany z działaniem programu Thunderbird. Chociaż klient przesłał podział kategorii dla sklepu internetowego, wiadomość ta była niemożliwa do odnalezienia. Mimo że była przypisana do odpowiedniego katalogu, nie mogliśmy jej znaleźć ani na innych skrzynkach, ani w żadnych folderach.

Podczas ręcznego przeszukiwania wiadomości klienta, naszą uwagę zwrócił e-mail, który wyglądał, jakby brakowało w nim nagłówków. Brakowało informacji o nadawcy, temacie i dacie wysłania, a sama wiadomość nie była poprawnie wyświetlana w HTML.

Po weryfikacji na serwerze okazało się, że to właśnie ta poszukiwana wiadomość. Problem leżał po stronie Thunderbirda, który niepoprawnie wyświetlał e-maila.

Drugi napotkany przypadek, w którym Thunderbird przy otwarciu jednej wiadomości wyświetlał inną, całkowicie niepowiązaną treść. Po weryfikacji na serwerze okazało się, że problemem była niepoprawna synchronizacja Thunderbirda, która wpływała na wyświetlanie wiadomości.

Rozwiązanie problemu

Na szczęście rozwiązanie tego problemu jest proste i szybkie do wykonania. Wystarczy ponownie zsynchronizować folder, w którym znajduje się problematyczna wiadomość. Oto kroki, które należy wykonać:

1. Otwórz Thunderbird i przejdź do folderu z problematyczną wiadomością:
   • Kliknij prawym przyciskiem myszy na folder, w którym znajduje się źle wyświetlana wiadomość.
2. Otwórz właściwości folderu:
   • Z rozwijanego menu wybierz „Właściwości”.
3. Napraw folder:
   • Przejdź do zakładki „Ogólne”.
   • Kliknij przycisk „Napraw folder”.

Po wykonaniu tych kroków Thunderbird powinien poprawnie zsynchronizować wiadomości w wybranym folderze, a problematyczny e-mail powinien być wyświetlany poprawnie.

Podsumowanie

Problem z wyświetlaniem wiadomości w Thunderbirdzie może być frustrujący, zwłaszcza gdy poszukiwany e-mail jest ważny dla realizowanego projektu. Na szczęście, ponowna synchronizacja folderu często rozwiązuje ten problem. Dzięki temu prostemu rozwiązaniu możemy szybko przywrócić prawidłowe funkcjonowanie programu i kontynuować pracę nad projektem bez zbędnych przestojów.

Jeśli napotkasz podobne problemy z Thunderbirda, mamy nadzieję, że powyższe wskazówki okażą się pomocne. W razie dalszych problemów, nasz zespół jest zawsze gotowy do pomocy.

Co to jest MD5 i Jak Go Używać?

MD5 (Message Digest Algorithm 5) to kryptograficzny algorytm skrótu powszechnie używany do sprawdzania integralności danych oraz przechowywania haseł w bazach danych. Pomimo że nie jest już uważany za najbezpieczniejszy algorytm, jego prostota i szybkość przetwarzania sprawiają, że jest wciąż popularny w wielu aplikacjach.

Jak Działa MD5?

MD5 przekształca dane wejściowe (dowolnej długości) w 128-bitowy ciąg znaków (32-znakowy hash). Niezależnie od rozmiaru danych wejściowych, wynik zawsze będzie miał tę samą długość. Proces ten jest jednokierunkowy, co oznacza, że nie można łatwo odwrócić operacji i odzyskać oryginalnych danych z wygenerowanego hasha.

Przykład

Dla przykładu, hasło „password123” po zastosowaniu algorytmu MD5 zostanie przekształcone w hash:

482c811da5d5b4bc6d497ffa98491e38

Zastosowania MD5

1. Sprawdzanie Integralności Danych

MD5 jest często używany do sprawdzania integralności plików. Generując hash pliku, można go później porównać z hashami uzyskanymi z innych źródeł, aby upewnić się, że plik nie został zmodyfikowany.

2. Przechowywanie Haseł

Chociaż nie jest to już rekomendowane, MD5 był powszechnie używany do przechowywania haseł w bazach danych. Zamiast przechowywać hasła w postaci zwykłego tekstu, przechowywano ich hashe, co dodawało warstwę ochrony w przypadku wycieku danych.

3. Generowanie Unikalnych Identyfikatorów

MD5 może być używany do generowania unikalnych identyfikatorów dla dokumentów i zasobów, co jest przydatne w różnych systemach śledzenia i zarządzania danymi.

Wady MD5

Pomimo swojej popularności, MD5 ma pewne istotne wady, które sprawiają, że nie jest już uważany za bezpieczny dla krytycznych zastosowań kryptograficznych:

Przestarzałość: Istnieją nowocześniejsze algorytmy haszujące, takie jak SHA-256, które oferują lepsze zabezpieczenia.

Kolizje: Możliwość generowania dwóch różnych wejść, które mają ten sam hash.

Brak Odporności na Ataki Słownikowe i Brutalnej Siły: MD5 jest podatny na szybkie ataki słownikowe i brute-force, które mogą odgadnąć hasła poprzez próbowanie różnych kombinacji.

Alternatywy dla MD5

Ze względu na wspomniane wcześniej wady, lepiej jest używać nowszych i bezpieczniejszych algorytmów haszujących. Oto kilka z nich:

• SHA-256: Bardziej bezpieczny algorytm z rodziny SHA-2, który generuje 256-bitowy hash.
• bcrypt: Algorytm haszujący zaprojektowany specjalnie do przechowywania haseł, odporny na ataki brute-force.
• Argon2: Jeden z najnowszych algorytmów haszujących, zaprojektowany w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa.

MD5 Hash Generator

Wprowadź tekst:

Generuj MD5

Hash MD5:

Consent Mode v2: Nowy Standard Prywatności w Marketingu Cyfrowym

W dzisiejszych czasach prywatność użytkowników internetu staje się coraz bardziej priorytetowa. W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na większą kontrolę nad danymi osobowymi, Google wprowadziło Consent Mode v2 (tryb zgody). Nowa funkcjonalność nie tylko dostosowuje się do wymogów prawnych, ale również zapewnia użytkownikom większą kontrolę nad ich danymi. W tym artykule przyjrzymy się, dlaczego Consent Mode v2 został wdrożony, jakie są różnice między polityką cookie a Consent Mode, oraz jak działają poszczególne ustawienia tej funkcji.

Po co wdrożono Consent Mode v2?

Consent Mode v2 został wdrożony, aby zapewnić użytkownikom internetu większą kontrolę nad ich danymi osobowymi i zwiększyć zgodność z przepisami dotyczącymi prywatności, takimi jak RODO (GDPR) w Europie. Wcześniej, w ramach polityki cookie, użytkownicy często nie mieli realnego wpływu na to, czy są śledzeni i targetowani przez reklamy. W wielu przypadkach, akceptacja ciasteczek była warunkiem koniecznym do korzystania ze strony internetowej.

Consent Mode v2 wprowadza bardziej zrównoważone podejście, które umożliwia użytkownikom wybór, czy chcą być śledzeni i czy ich dane mają być używane do personalizacji reklam i analiz. Dzięki temu użytkownicy mogą czuć się bardziej komfortowo i bezpiecznie podczas przeglądania internetu.

Różnice między Polityką Cookie a Consent Mode v2

Jak działają ustawienia Consent Mode v2?

Consent Mode v2 umożliwia kontrolowanie różnych aspektów przechowywania i przetwarzania danych poprzez ustawienia takie jak:

1. ’ad_user_data’: 'denied’: Blokuje zbieranie danych użytkowników dla celów reklamowych.
2. ’ad_personalization’: 'denied’: Uniemożliwia personalizację reklam na podstawie danych użytkowników.
3. ’ad_storage’: 'denied’: Zapobiega przechowywaniu danych związanych z reklamami, co obejmuje pliki cookie wykorzystywane przez reklamy Google.
4. ’analytics_storage’: 'denied’: Blokuje przechowywanie danych analitycznych, co ogranicza zbieranie informacji na temat zachowań użytkowników na stronie.

Dzięki tym ustawieniom, właściciele stron mogą lepiej dostosować sposób, w jaki przetwarzają dane użytkowników, zapewniając zgodność z ich preferencjami i obowiązującymi przepisami prawnymi.

Testowanie Consent Mode v2

Wdrożenie Consent Mode v2 to ważny krok, ale równie istotne jest przetestowanie tej funkcjonalności, aby upewnić się, że działa ona poprawnie i zgodnie z oczekiwaniami. Testowanie Consent Mode v2 pozwala na weryfikację, czy zgody użytkowników są prawidłowo przetwarzane i czy dane są przechowywane zgodnie z ustawieniami preferencji prywatności.

Jak Przeprowadzać Testy Consent Mode v2?

1. Weryfikacja Implementacji: Po wdrożeniu Consent Mode v2, należy sprawdzić, czy kod został poprawnie zaimplementowany na wszystkich stronach, które zbierają dane użytkowników.
2. Symulacja Scenariuszy Użytkowników: Przetestuj różne scenariusze użytkowników, w tym:
   • Użytkowników, którzy w pełni akceptują ciasteczka.
   • Użytkowników, którzy odrzucają wszystkie ciasteczka.
   • Użytkowników, którzy akceptują tylko wybrane rodzaje ciasteczek (np. tylko analityczne, ale nie reklamowe).
3. Analiza Danych: Monitoruj dane w Google Analytics i innych narzędziach do analizy danych, aby upewnić się, że zgody użytkowników są prawidłowo odzwierciedlone. Sprawdź, czy dane analityczne są zbierane tylko w przypadkach, gdy użytkownik wyraził na to zgodę.

Google Tag Assistant – narzędzie do testowania tagów Google

Google Tag Assistant (GTA) to narzędzie, które pomaga weryfikować implementację Consent Mode v2 na stronach internetowych. Poniżej przedstawiamy kilka kluczowych aspektów wykorzystania GTA w tym kontekście:

1. Weryfikacja konfiguracji Consent Mode:
2. Analiza zachowania tagów w różnych stanach zgody:
3. Debugowanie problemów z Consent Mode:
4. Testowanie integracji z platformą CMP:
5. Monitorowanie zgodności z przepisami:

Wykorzystaj GTA do regularnego sprawdzania zgodności implementacji Consent Mode z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ochrony prywatności, takimi jak RODO.

Koszt wdrożenia Consent Mode v2 dla usług Google

Wdrożenie Consent Mode v2 dla usług Google, takich jak Google Analytics czy Google Ads, wiąże się z kosztem 500 zł netto. Jest to inwestycja, która pozwala na zgodność z przepisami dotyczącymi prywatności oraz budowanie zaufania wśród użytkowników strony.

Podsumowanie

Consent Mode v2 to krok w stronę większej przejrzystości i kontroli nad danymi osobowymi użytkowników internetu. Daje możliwość decydowania, jakie dane są przetwarzane i w jakim celu, co zwiększa poczucie bezpieczeństwa i zgodność z przepisami. Jeśli jesteś właścicielem strony internetowej i chcesz zapewnić swoim użytkownikom większą kontrolę nad ich danymi, wdrożenie Consent Mode v2 jest krokiem w dobrym kierunku. Koszt tego wdrożenia dla usług Google wynosi 500 zł netto. Skontaktuj się z nami, aby dowiedzieć się więcej i rozpocząć proces wdrażania.

PrestaShop to zaawansowane narzędzie do zarządzania sklepem internetowym, które oferuje wiele funkcji umożliwiających dostosowanie sklepu do indywidualnych potrzeb. Jedną z tych funkcji jest możliwość ukrywania cen dla różnych grup klientów, co może być szczególnie przydatne w przypadku odwiedzających, którzy nie są zalogowani.

Jak Ukryć Ceny dla Odwiedzających w PrestaShop?

Ukrywanie cen w PrestaShop jest prostym procesem, który można wykonać bez potrzeby zaawansowanej wiedzy technicznej. Oto krok po kroku, jak to zrobić:

1. Zaloguj się do Panelu Administracyjnego PrestaShop: Pierwszym krokiem jest zalogowanie się do swojego panelu administracyjnego.
2. Przejdź do Preferencji Klientów: W menu nawigacyjnym po lewej stronie wybierz opcję „Preferencje”, a następnie „Klienci”.
3. Edytuj Grupę Odwiedzających: W zakładce „Grupy” znajdziesz listę wszystkich grup klientów. Wybierz opcję „Edytuj” przy grupie „Odwiedzający”.
4. Ukryj Ceny: W ustawieniach grupy znajdź opcję „Pokaż ceny” i ustaw ją na „NIE”.
5. Zapisz Zmiany: Kliknij przycisk „Zapisz”, aby zapisać wprowadzone zmiany.

Od teraz, wszyscy odwiedzający Twój sklep, którzy nie są zalogowani, nie będą widzieli cen produktów. Jest to szczególnie przydatne, jeśli chcesz, aby ceny były widoczne tylko dla zarejestrowanych użytkowników lub klientów hurtowych.

Dlaczego Warto Ukrywać Ceny?

Ukrywanie cen dla niezalogowanych użytkowników może przynieść wiele korzyści:

1. Zachęcanie do Rejestracji: Ukrywanie cen może motywować użytkowników do rejestracji, co pozwala na lepsze zarządzanie relacjami z klientami.
2. Kontrola Informacji: Możesz lepiej kontrolować, kto ma dostęp do informacji o cenach, co może być ważne w przypadku ekskluzywnych produktów lub ofert specjalnych.
3. Bezpieczeństwo Biznesowe: Chronisz swoje ceny przed konkurencją i przypadkowymi odwiedzającymi, którzy mogą być zainteresowani jedynie porównaniem cen.

Zarządzanie sklepem internetowym może być czasochłonne i wymagać specjalistycznej wiedzy. Dlatego oferujemy profesjonalne usługi administracji i opieki nad PrestaShop.

Zapraszamy do skorzystania z naszych usług. Więcej informacji oraz cennik PrestaShop dostępny jest na naszej stronie.

Wprowadzenie do Jednostek Informatycznych

W dzisiejszej erze cyfrowej, dane i ich przepływ są fundamentem funkcjonowania większości urządzeń i systemów. Zrozumienie jednostek miar używanych do opisu danych i szybkości ich przesyłania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania technologią informacyjną. W tym artykule przyjrzymy się kilku podstawowym jednostkom informatycznym, takim jak bps, Bps, Mb i wiele innych.

Jednostki Pojemności Danych

Jednostki pojemności danych służą do opisywania ilości danych, które mogą być przechowywane lub przesyłane. Oto kilka najczęściej używanych jednostek:

• bit (b): Najmniejsza jednostka danych w informatyce. Jest to pojedynczy binarny znak, który może mieć wartość 0 lub 1.
• Bajt (B): Składa się z 8 bitów. Jest podstawową jednostką miary pojemności danych.
• Kilobit (Kb): Odpowiada 1,000 bitom. Często używany do opisywania szybkości transmisji danych.
• Kilobajt (KB): Odpowiada 1,024 Bajtom (2^10 Bajtów). Często używany do opisywania rozmiaru plików.
• Megabit (Mb): Odpowiada 1,000,000 bitów. Używany do opisywania szybkości transmisji danych w sieciach.
• Megabajt (MB): Odpowiada 1,024 KB. Używany do opisywania rozmiaru plików większych niż kilka KB.
• Gigabit (Gb): Odpowiada 1,000,000,000 bitów. Używany do opisywania przepustowości sieci.
• Gigabajt (GB): Odpowiada 1,024 MB. Używany do opisywania rozmiaru pamięci masowej i plików.

Jednostka	Skrót	Ilość	Zastosowanie
Bit	b	1 bit = 0 lub 1	Najmniejsza jednostka informacji. Używana do opisywania wartości binarnych.
Bajt	B	1 B = 8 bitów	Podstawowa jednostka danych. Używana do opisywania rozmiaru plików.
Kilobit	Kb	1 Kb = 1,000 bitów	Używany do opisywania szybkości transmisji danych (np. prędkości internetu).
Kilobajt	KB	1 KB = 1,024 B	Używany do opisywania rozmiaru plików mniejszych (np. dokumenty tekstowe).
Megabit	Mb	1 Mb = 1,000,000 bitów	Często używany do opisywania prędkości połączeń internetowych.
Megabajt	MB	1 MB = 1,024 KB	Używany do opisywania rozmiaru większych plików (np. zdjęcia, aplikacje).
Gigabit	Gb	1 Gb = 1,000,000,000 bitów	Używany w kontekście przepustowości sieci oraz transmisji danych.
Gigabajt	GB	1 GB = 1,024 MB	Używany do opisywania pojemności dysków, pamięci masowej i plików.
Terabit	Tb	1 Tb = 1,000,000,000,000 bitów	Używany w sieciach o dużej przepustowości, np. w serwerach i data center.
Terabajt	TB	1 TB = 1,024 GB	Używany do opisywania dużych rozmiarów pamięci masowej, np. dysków twardych.

Przykłady Praktyczne

Aby lepiej zrozumieć, jak te jednostki są używane, spójrzmy na kilka praktycznych przykładów:

1. bps (bity na sekundę): Jednostka miary szybkości transmisji danych. Na przykład, prędkość połączenia internetowego może być mierzona jako 10 Mbps (megabitów na sekundę), co oznacza, że można przesłać 10 milionów bitów w ciągu jednej sekundy.
2. Bps (Bajty na sekundę): Również jednostka miary szybkości transmisji danych, ale mierzona w Bajtach. Na przykład, prędkość pobierania pliku może być podana jako 1 MBps (megabajt na sekundę), co oznacza, że można pobrać 1 megabajt danych w ciągu jednej sekundy.
3. Mb (Megabity): Często używane do opisywania rozmiaru filmów i plików multimedialnych. Na przykład, film w jakości HD może mieć rozmiar około 2 Gb (gigabitów).
4. GB (Gigabajty): Używane do opisywania pojemności dysków twardych i pamięci masowej. Na przykład, standardowy dysk SSD może mieć pojemność 256 GB, co pozwala na przechowywanie dużej ilości danych, takich jak zdjęcia, filmy i aplikacje.

Jednostka	Opis	Przykład
bps	Bity na sekundę (szybkość transmisji danych)	Połączenie internetowe o prędkości 10 Mbps oznacza transmisję 10 mln bitów/s.
Bps	Bajty na sekundę (szybkość transmisji danych)	Pobieranie pliku z prędkością 1 MBps oznacza 1 megabajt danych na sekundę.
Mb (Megabity)	Rozmiar danych cyfrowych	Film w jakości HD może mieć rozmiar 2 Gb.
GB (Gigabajty)	Pojemność pamięci masowej	Dysk SSD o pojemności 256 GB może przechować wiele plików multimedialnych.
Tb (Terabity)	Przepustowość sieci	Szybkość transmisji danych w dużych centrach danych może być mierzona w Tbps (terabitach na sekundę).
TB (Terabajty)	Rozmiar danych	Serwery w centrach danych mogą posiadać dyski o pojemności kilku terabajtów (TB).

Zrozumienie Różnic

Ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi jednostkami. Na przykład, bps (bity na sekundę) i Bps (Bajty na sekundę) różnią się wielkością, ponieważ 1 Bajt = 8 bitów. Podobnie, jednostki takie jak Kb i KB różnią się ze względu na system liczbowy, w którym są mierzone (system dziesiętny vs. binarny).

Jednostka	Skrót	Opis
Bity vs. Bajty	b vs. B	1 Bajt = 8 bitów. Różnica dotyczy najmniejszej jednostki miary informacji.
Kilobit vs. Kilobajt	Kb vs. KB	Kilobit (Kb) = 1,000 bitów, Kilobajt (KB) = 1,024 Bajtów. Kb stosowany do prędkości transmisji, KB do rozmiaru plików.
Megabit vs. Megabajt	Mb vs. MB	Megabit (Mb) = 1,000,000 bitów, Megabajt (MB) = 1,024 KB. Mb używany do przepustowości, MB do plików i pamięci.
Terabit vs. Terabajt	Tb vs. TB	Terabit (Tb) = 1,000,000,000,000 bitów, Terabajt (TB) = 1,024 GB. Tb używany w sieciach, TB do dużych pojemności danych.

Podsumowanie

Znajomość jednostek informatycznych jest niezbędna w dzisiejszym świecie cyfrowym. Pomaga to w lepszym zrozumieniu specyfikacji technicznych urządzeń, efektywnym zarządzaniu danymi i optymalizacji procesów związanych z przesyłaniem i przechowywaniem danych. Mamy nadzieję, że ten artykuł przyczynił się do lepszego zrozumienia tych kluczowych pojęć.

Konwersja pojemności

Wartość:

Z jednostki: b (bit)B (Bajt)Kb (kilobit)KB (kilobajt)Mb (megabit)MB (megabajt)Gb (gigabit)GB (gigabajt)Tb (terabit)TB (terabajt)Pb (petabit)PB (petabajt)

Do jednostki: b (bit)B (Bajt)Kb (kilobit)KB (kilobajt)Mb (megabit)MB (megabajt)Gb (gigabit)GB (gigabajt)Tb (terabit)TB (terabajt)Pb (petabit)PB (petabajt)

Konwertuj

Konwersja przepustowości

Wartość:

Z jednostki: bps (bity na sekundę)Bps (Bajty na sekundę)Kbps (kilobity na sekundę)KBps (kilobajty na sekundę)Mbps (megabity na sekundę)MBps (megabajty na sekundę)Gbps (gigabity na sekundę)GBps (gigabajty na sekundę)Tbps (terabity na sekundę)TBps (terabajty na sekundę)

Do jednostki: bps (bity na sekundę)Bps (Bajty na sekundę)Kbps (kilobity na sekundę)KBps (kilobajty na sekundę)Mbps (megabity na sekundę)MBps (megabajty na sekundę)Gbps (gigabity na sekundę)GBps (gigabajty na sekundę)Tbps (terabity na sekundę)TBps (terabajty na sekundę)

Konwertuj

Obliczanie czasu transferu

Rozmiar pliku:

Jednostka rozmiaru: b (bit)B (Bajt)Kb (kilobit)KB (kilobajt)Mb (megabit)MB (megabajt)Gb (gigabit)GB (gigabajt)Tb (terabit)TB (terabajt)Pb (petabit)PB (petabajt)

Szybkość transferu:

Jednostka szybkości: bps (bity na sekundę)Bps (Bajty na sekundę)Kbps (kilobity na sekundę)KBps (kilobajty na sekundę)Mbps (megabity na sekundę)MBps (megabajty na sekundę)Gbps (gigabity na sekundę)GBps (gigabajty na sekundę)Tbps (terabity na sekundę)TBps (terabajty na sekundę)

Oblicz czas transferu

Przykład użycia – jak obliczyć czas transferu pliku przez łącze o realnej przepustowości

Dane wejściowe:

• Rozmiar pliku: 18 053 621 KB
• Prędkość transferu: 24 MB/s

Obliczenia:

1. Rozmiar pliku w bitach:
   18 053 621 KB × 8 000 = 144 428 968 000 bitów
2. Prędkość transferu w bitach na sekundę:
   24 MB/s × 8 000 000 = 192 000 000 bitów/s
3. Czas transferu w sekundach:
   144 428 968 000 ÷ 192 000 000 = 752,34 sekund
4. Czas transferu w minutach:
   752,34 ÷ 60 = 12,54 minut

Wynik: Czas transferu wynosi 12,54 minuty (~752,34 sekund).

To ponad 12 minut – idealny czas, żeby zaparzyć kawę i chwilę odpocząć!

Migracja sklepu internetowego, takiego jak PrestaShop, z jednego serwera na drugi, to zadanie, które wymaga starannego planowania i przygotowania. Jednym z kluczowych elementów tego procesu jest obliczenie czasu potrzebnego na transfer danych, co ma bezpośredni wpływ na minimalizowanie przestojów oraz zapewnienie płynności operacyjnej sklepu.

Przykład Migracji Sklepu PrestaShop

Załóżmy, że nasz sklep PrestaShop ma rozmiar 100 GB, a prędkość łącza internetowego serwera VPS, na który chcemy przenieść sklep, wynosi 10 MBps (megabajtów na sekundę). Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że prędkość 10 MBps jest wystarczająco szybka, jednak przeliczenie pokazuje, że transfer takiej ilości danych może zająć znaczną ilość czasu.

Pytania?

Kontakt