KREATYWNI
Więcej o nas ... Z NATURY
NASZA OFERTA
co robimy ?
Od momentu założenia w 2004 roku, rozwija się bardzo dynamicznie. Dzięki ciągłemu rozszerzaniu świadczonych przez nas usług, stale powiększamy grupę zadowolonych klientów. To co przekonało naszych klientów to nasza elastyczność i uwzględnianie ich indywidualnych potrzeb.
PORTFOLIO
Nasze prace
Komenda „create partition primary” jest używana w systemach operacyjnych Windows do tworzenia partycji podstawowej na dysku twardym. Jest to istotny krok w procesie instalacji systemu operacyjnego lub zarządzania przestrzenią dyskową. Dzięki tej komendzie użytkownicy mogą efektywnie organizować dane oraz instalować nowe systemy operacyjne na wydzielonych obszarach dysku.
create partition primary [size=
| Parametr | Opis |
|---|---|
| size | Określa rozmiar nowej partycji w megabajtach. Jeżeli parametr nie jest określony, partycja zajmie całą dostępną przestrzeń na dysku. |
| offset | Umożliwia określenie miejsca na dysku, od którego ma się rozpocząć nowa partycja. Wartość podawana jest w megabajtach. |
| id | Umożliwia przypisanie unikalnego identyfikatora do partycji. Przydaje się to w sytuacjach wymagających zarządzania wieloma partycjami. |
| name | Definiuje nazwę partycji, co może ułatwić jej identyfikację w przyszłości. |
create partition primary size=10240
W powyższym przykładzie zostanie utworzona partycja podstawowa o rozmiarze 10 GB (10240 MB). Ta komenda jest przydatna, gdy użytkownik chce podzielić dysk na mniejsze sekcje do przechowywania danych lub instalacji systemów operacyjnych.
create partition primary offset=2048
W tym przypadku nowa partycja zostanie utworzona od miejsca na dysku oddalonego o 2048 MB od początku. To może być użyteczne, gdy użytkownik chce zarezerwować część dysku dla innych partycji lub systemów.
create partition primary id=7C
Ta komenda tworzy partycję podstawową z przypisanym identyfikatorem 7C. Umożliwia to lepsze zarządzanie partycjami, zwłaszcza w bardziej złożonych konfiguracjach dyskowych.
create partition primary name="MojaPartycja"
W tym przypadku tworzona jest partycja podstawowa o nazwie „MojaPartycja”, co ułatwia późniejsze zarządzanie i identyfikację partycji w systemie.
Komenda „create volume mirror” w systemie Windows służy do tworzenia lustrzanej kopii objętości dyskowej. Lustrzane wolumeny pozwalają na zwiększenie bezpieczeństwa danych poprzez ich duplikowanie na innym dysku, co w przypadku awarii jednego z nich, umożliwia kontynuację pracy z danymi z drugiego dysku. Dzięki tej funkcji użytkownicy mogą chronić swoje dane przed utratą w wyniku uszkodzenia dysku twardego.
diskpart
create volume mirror [nazwa_wolumenu] [dysk1] [dysk2] [parametry]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| nazwa_wolumenu | Nazwa, którą nadamy nowemu lustrzanemu wolumenowi. |
| dysk1 | Numer dysku, na którym znajduje się oryginalny wolumen. |
| dysk2 | Numer dysku, na którym zostanie utworzona lustrzana kopia. |
| /size=[rozmiar] | Opcjonalny parametr, który pozwala określić rozmiar nowego wolumenu w MB. |
| /label=[nazwa] | Opcjonalny parametr, który umożliwia nadanie etykiety nowemu wolumenowi. |
diskpart
create volume mirror myMirrorVolume 1 2
Powyższe polecenia najpierw uruchamiają narzędzie diskpart, a następnie tworzą lustrzany wolumen o nazwie „myMirrorVolume”, korzystając z dysków o numerach 1 i 2. To oznacza, że wszystkie dane zapisywane na wolumenie „myMirrorVolume” będą automatycznie duplikowane na obu dyskach, zwiększając bezpieczeństwo przechowywanych danych.
Komenda „create volume raid” w systemie Windows służy do tworzenia woluminów RAID (Redundant Array of Independent Disks). Umożliwia ona łączenie kilku dysków twardych w jedną logiczną jednostkę, co zwiększa zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo danych. Dzięki RAID można uzyskać różne poziomy redundancji i wydajności, w zależności od potrzeb użytkownika.
create volume raid [poziom] [dyski] [parametry]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| poziom | Określa poziom RAID, np. 0, 1, 5, 10 itd., który definiuje sposób przechowywania danych na dyskach. |
| dyski | Specyfikuje dyski, które mają być użyte do utworzenia woluminu RAID, podając ich identyfikatory. |
| parametry | Opcjonalne ustawienia, takie jak wielkość bloku, etykieta woluminu itp. |
create volume raid 1 disk=0,1
Powyższa komenda tworzy wolumin RAID 1, wykorzystując dwa dyski o identyfikatorach 0 i 1. RAID 1 zapewnia duplikację danych, co oznacza, że każda informacja zapisana na jednym dysku jest również przechowywana na drugim, zwiększając bezpieczeństwo danych w przypadku awarii jednego z dysków.
create volume raid 5 disk=0,1,2
W tym przykładzie tworzymy wolumin RAID 5 z trzech dysków (0, 1 i 2). RAID 5 oferuje zarówno bezpieczeństwo, jak i wydajność, wykorzystując technikę parzystości do ochrony danych. W przypadku awarii jednego dysku dane mogą być odzyskane z pozostałych dysków.
create volume raid 10 disk=0,1,2,3
Ta komenda tworzy wolumin RAID 10, który łączy cechy RAID 0 i RAID 1. Używa czterech dysków (0, 1, 2 i 3), zapewniając zarówno duplikację danych, jak i zwiększoną wydajność. To rozwiązanie jest idealne dla aplikacji wymagających wysokiej dostępności i dużej prędkości odczytu/zapisu.
Komenda „create volume simple” służy do tworzenia prostego woluminu na dysku w systemie Windows. Wolumin prosty to podstawowy typ woluminu, który korzysta z jednego dysku fizycznego i jest wykorzystywany do przechowywania danych. Można go utworzyć za pomocą narzędzia diskpart, które jest dostępne w systemie Windows.
create volume simple [nazwa_woluminu] [size=n] [disk=n] [offset=n] [label="etykieta"]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| nazwa_woluminu | Określa nazwę, którą chcesz nadać nowemu woluminowi. Możesz używać liter, cyfr i znaków specjalnych. |
| size=n | Określa rozmiar woluminu w megabajtach. Umożliwia to dostosowanie pojemności nowego woluminu. |
| disk=n | Określa numer dysku, na którym ma zostać utworzony wolumin. Numer dysku można znaleźć za pomocą komendy „list disk”. |
| offset=n | Umożliwia określenie, od którego miejsca na dysku ma być utworzony wolumin. Wartość ta jest podawana w megabajtach. |
| label=”etykieta” | Umożliwia nadanie etykiety woluminowi, co ułatwia jego identyfikację w systemie. |
create volume simple myVolume size=10240 disk=1 label="MojeDane"
W powyższym przykładzie tworzony jest nowy prosty wolumin o nazwie „myVolume” na dysku o numerze 1. Wolumin ma rozmiar 10 GB (10240 MB) i etykietę „MojeDane”. Umożliwia to łatwe zarządzanie i organizowanie danych na dysku.
Komenda create volume stripe jest używana w systemie Windows do tworzenia woluminu stripe, który pozwala na połączenie kilku dysków w jeden logiczny wolumin. Dzięki temu zwiększa się wydajność operacji zapisu i odczytu, ponieważ dane są rozdzielane równomiernie pomiędzy dyski. Woluminy stripe są szczególnie przydatne w zastosowaniach, które wymagają wysokiej wydajności, takich jak serwery baz danych czy aplikacje multimedialne.
diskpart
create volume stripe [size=
| Parametr | Opis |
|---|---|
| size | Określa rozmiar woluminu w megabajtach (MB). Można podać wartość w MB lub GB. |
| disk | Numer dysków, które mają być użyte do stworzenia woluminu stripe. Należy podać co najmniej dwa dyski. |
| label | Umożliwia nadanie etykiety (nazwa) nowemu woluminowi. |
| simple | Opcjonalny parametr, który wskazuje, że wolumin ma być prosty (simple volume), a nie stripe volume. |
diskpart create volume stripe size=5000 disk=0,1 label="WoluminStripe"
Powyższy przykład tworzy wolumin stripe o rozmiarze 5000 MB (5 GB), wykorzystując dwa dyski o numerach 0 i 1. Wolumin otrzyma etykietę „WoluminStripe”. Dzięki tej operacji, dane będą rozkładane na obu dyskach, co zwiększy wydajność dostępu do danych.
cscript to narzędzie w systemie Windows, które umożliwia uruchamianie skryptów napisanych w językach takich jak VBScript oraz JScript. Jest to wersja skryptu uruchamiana w trybie konsoli, co pozwala na interakcję z użytkownikiem i wyświetlanie wyników w oknie wiersza poleceń.
cscript [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /nologo | Wyłącza wyświetlanie nagłówka cscript, co może być przydatne w skryptach działających w tle. |
| /h:cscript | Ustawia cscript jako domyślny interpreter skryptów, co oznacza, że skrypty będą uruchamiane za pomocą cscript, jeśli nie podano innego interpreter. |
| /s | Ustawia domyślną wartość dla opcji /nologo dla wszystkich przyszłych uruchomień skryptów. |
| /t:czas | Ustawia limit czasu wykonania skryptu, w sekundach. Po upływie tego czasu skrypt zostanie przerwany. |
| /x | Uruchamia skrypt w trybie debugowania, co pozwala na śledzenie jego wykonania. |
cscript /nologo C:\scenariusze\skrypt.vbs "argument1" "argument2"
Powyższe polecenie uruchamia skrypt o nazwie skrypt.vbs znajdujący się w katalogu C:\scenariusze. Opcja /nologo powoduje, że nie zostanie wyświetlona informacja o wersji cscript. Dodatkowo skrypt otrzymuje dwa argumenty: „argument1” oraz „argument2”, które mogą być używane w kodzie skryptu do dalszej obróbki danych.
Komenda date w systemie Windows jest używana do wyświetlania oraz ustawiania daty systemowej. Umożliwia użytkownikowi sprawdzenie aktualnej daty i, w razie potrzeby, jej modyfikację. Dzięki tej komendzie można szybko zaktualizować datę, co jest szczególnie przydatne w przypadku systemów, które nie synchronizują się automatycznie z serwerami czasu.
date [/t | mm-dd-yy]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /t | Wyświetla bieżącą datę, nie zmieniając jej. |
| mm-dd-yy | Ustawia datę w formacie miesiąc-dzień-rok. Użytkownik musi podać datę zgodnie z tym formatem, aby system ją zaktualizował. |
date /t
Powyższa komenda wyświetli aktualną datę w formacie zgodnym z ustawieniami regionalnymi systemu. Nie zmieni ona daty systemowej, a jedynie ją pokaże, co jest przydatne do szybkiego sprawdzenia bieżącej daty.
date 12-31-23
W tym przykładzie komenda ustawia datę systemową na 31 grudnia 2023 roku. Należy pamiętać, że po wprowadzeniu tej komendy system poprosi o potwierdzenie zmiany daty, co jest istotnym krokiem, aby uniknąć przypadkowych modyfikacji.
dcdiag to narzędzie diagnostyczne w systemach Windows, które umożliwia sprawdzenie stanu kontrolera domeny. Dzięki niemu administratorzy mogą szybko zidentyfikować problemy z replikacją, dostępnością oraz innymi usługami związanymi z Active Directory. Narzędzie to wykonuje szereg testów, które pozwalają na ocenę kondycji kontrolera domeny i pomagają w utrzymaniu zdrowia środowiska Active Directory.
dcdiag [/?] [/s:servername] [/n:servername] [/f:filename] [/q] [/v] [/c] [/e] [/a] [/p] [/m] [/t:tests] [/r] [/skip:tests] [/test:tests]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /s:servername | Określa nazwę serwera, który ma być poddany diagnostyce. Jeśli nie zostanie podany, domyślnie użyty zostanie lokalny kontroler domeny. |
| /n:servername | Określa nazwę serwera, który ma być uwzględniony w testach. |
| /f:filename | Umożliwia zapisanie wyników diagnostyki do wskazanego pliku. |
| /q | Tryb cichy. Wyświetla tylko błędy i ostrzeżenia. |
| /v | Tryb szczegółowy. Wyświetla więcej informacji na temat przeprowadzanych testów. |
| /c | Wykonuje wszystkie testy diagnostyczne. |
| /e | Wykonuje testy dla wszystkich kontrolerów domeny w lasie. |
| /a | Wykonuje wszystkie testy, w tym testy rozszerzone. |
| /p | Testuje replikację między kontrolerami domeny. |
| /m | Testuje stan pamięci i obciążenie kontrolera domeny. |
| /t:tests | Określa konkretne testy do wykonania. Można wskazać, które testy mają być uruchomione. |
| /r | Wymusza wykonanie testów, nawet jeśli nie są one normalnie wykonywane. |
| /skip:tests | Pomija podane testy. |
| /test:tests | Wykonuje tylko określone testy. |
dcdiag /s:myDC01 /v
W tym przykładzie, polecenie uruchamia diagnostykę na kontrolerze domeny o nazwie „myDC01” w trybie szczegółowym. Umożliwia to administratorowi uzyskanie dokładnych informacji na temat stanu tego konkretnego kontrolera, w tym ewentualnych problemów z replikacją oraz innymi usługami Active Directory.
dcdiag /e /f:wyniki.txt
W tym przykładzie, polecenie uruchamia diagnostykę dla wszystkich kontrolerów domeny w lesie i zapisuje wyniki do pliku „wyniki.txt”. Dzięki temu administratorzy mogą później przeglądać wyniki testów w formie tekstowej, co ułatwia analizę i dokumentację stanu systemu.
dcgpofix to narzędzie w systemie Windows, które służy do naprawy i przywracania domyślnych obiektów zasad grupy (Group Policy Objects – GPO) w Active Directory. Jest to szczególnie przydatne w przypadku, gdy zasady grupy zostały usunięte lub uszkodzone, co może prowadzić do problemów z zastosowaniem polityk bezpieczeństwa lub konfiguracji w środowisku sieciowym. Użycie dcgpofix pozwala na szybkie przywrócenie integralności i domyślnych ustawień GPO.
dcgpofix [/target: {domain | enterprise}] [/force] [/q] [/help]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /target: {domain | enterprise} | Określa, czy przywrócone mają być domyślne obiekty dla całej domeny, czy dla całej firmy (enterprise). |
| /force | Wymusza przywrócenie domyślnych obiektów GPO, nawet jeśli istnieją już obiekty, które mogą być usunięte lub nadpisane. |
| /q | Tryb cichy, który nie wyświetla komunikatów o postępie operacji. |
| /help | Wyświetla pomoc dotyczącą użycia komendy dcgpofix. |
dcgpofix /target:domain
Powyższa komenda przywraca domyślne obiekty zasad grupy dla konkretnej domeny w Active Directory. Użycie tego polecenia jest zalecane, gdy zauważysz, że zasady grupy nie są stosowane poprawnie lub brakuje krytycznych obiektów w GPO.
dcgpofix /target:enterprise /force
W tym przykładzie komenda przywraca domyślne obiekty GPO dla całej firmy, wymuszając nadpisanie istniejących obiektów. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy zasady grupy zostały w znacznym stopniu zmodyfikowane i wymagają pełnego przywrócenia do stanu domyślnego.
Komenda dcpromo służy do promowania serwera Windows Server do roli kontrolera domeny. Umożliwia to zarządzanie użytkownikami, grupami i innymi zasobami w sieci oraz zapewnia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa i dostępem do zasobów.
dcpromo [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /unattend | Umożliwia zautomatyzowanie procesu promocji, korzystając z pliku odpowiedzi, co pozwala na bezinterwencyjne skonfigurowanie kontrolera domeny. |
| /replica | Używany do promowania serwera do roli kontrolera domeny w istniejącej domenie jako replikanta. |
| /forestprep | Przygotowuje las Active Directory do instalacji dodatkowych kontrolerów domeny. |
| /domainprep | Przygotowuje domenę Active Directory do instalacji dodatkowych kontrolerów domeny. |
| /demote | Umożliwia zdemontowanie kontrolera domeny, co jest użyteczne w przypadku, gdy dany serwer ma być usunięty z roli kontrolera. |
dcpromo /unattend:filename
W tym przykładzie uruchamiamy komendę dcpromo z parametrem /unattend, co pozwala na automatyczną promocję serwera do roli kontrolera domeny, korzystając z wcześniej przygotowanego pliku odpowiedzi (filename). Dzięki temu proces nie wymaga interakcji użytkownika, co jest przydatne w środowiskach produkcyjnych, gdzie czas jest kluczowy.
dcpromo /replica
W tym przypadku używamy dcpromo z parametrem /replica, co oznacza, że promujemy serwer do roli kontrolera domeny w już istniejącej domenie. Umożliwia to synchronizację danych z innymi kontrolerami domeny, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności danych w środowisku Active Directory.