KREATYWNI
Więcej o nas ... Z NATURY
NASZA OFERTA
co robimy ?
Od momentu założenia w 2004 roku, rozwija się bardzo dynamicznie. Dzięki ciągłemu rozszerzaniu świadczonych przez nas usług, stale powiększamy grupę zadowolonych klientów. To co przekonało naszych klientów to nasza elastyczność i uwzględnianie ich indywidualnych potrzeb.
PORTFOLIO
Nasze prace
Komenda exec w systemie Windows jest używana do uruchamiania programów i skryptów w kontekście bieżącego procesu. Umożliwia ona również zastąpienie bieżącego procesu nowym, co oznacza, że po jej wykonaniu powracamy do systemu operacyjnego dopiero po zakończeniu działania nowego programu. Jest to szczególnie przydatne w skryptach i automatyzacji, gdzie potrzebujemy uruchomić aplikacje z określonymi parametrami.
exec [ścieżka_do_programu] [opcjonalne_parametry]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| ścieżka_do_programu | Pełna lub względna ścieżka do wykonywalnego pliku, który ma zostać uruchomiony. |
| opcjonalne_parametry | Parametry, które można przekazać do uruchamianego programu, oddzielone spacjami. |
exec C:\Programy\example.exe -arg1 -arg2
W powyższym przykładzie komenda exec uruchamia program example.exe znajdujący się w folderze C:\Programy. Do programu przekazywane są dwa argumenty: -arg1 i -arg2. Po zakończeniu działania tego programu użytkownik wróci do powłoki, w której został uruchomiony.
exec notepad.exe
W tym przypadku komenda uruchamia edytor tekstu Notepad. Użytkownik może w nim edytować dokumenty, a po jego zamknięciu powraca do powłoki. Jest to prosty przykład użycia komendy exec do uruchomienia aplikacji systemowej.
Komenda exit w systemie Windows służy do zamykania okna terminala lub powłoki (np. wiersza poleceń lub PowerShell). Umożliwia użytkownikowi zakończenie bieżącej sesji, co jest szczególnie przydatne po wykonaniu wszystkich wymaganych operacji w terminalu.
exit [numer_kodu_wyjścia]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| numer_kodu_wyjścia | Opcjonalny kod, który jest zwracany do systemu operacyjnego. Kod 0 oznacza zakończenie bez błędów, natomiast inny kod może wskazywać na różne błędy. |
exit
Wprowadzenie samej komendy exit bez parametrów zamyka aktualne okno terminala. Jest to najprostszy sposób na zakończenie sesji.
exit 1
Wprowadzenie exit 1 zamyka terminal i zwraca kod wyjścia równy 1. Taki kod może być użyty w skryptach do wskazania, że wystąpił jakiś problem podczas działania skryptu. Użytkownik lub program wywołujący może sprawdzić ten kod, aby podjąć odpowiednie działania.
Komenda expand w systemie Windows służy do rozpakowywania plików z archiwów, które są skompresowane w formacie .cab (Cabinet). Dzięki tej komendzie użytkownik może wydobyć zawartość plików archiwalnych, co jest szczególnie przydatne podczas instalacji programów lub aktualizacji systemu operacyjnego, które korzystają z plików .cab.
expand [opcje] <źródło> [cel]
| Parametr | Opis |
|---|---|
źródło | Ścieżka do pliku .cab lub skompresowanego pliku, który ma zostać rozpakowany. |
cel | Opcjonalna ścieżka, gdzie rozpakowane pliki mają być zapisane. Jeżeli nie podano, pliki zostaną zapisane w bieżącym katalogu. |
/F: | Określa konkretne pliki do rozpakowania z archiwum. Można podać wiele plików oddzielając je spacjami. |
/Y | Zastępuje istniejące pliki bez pytania o potwierdzenie. |
expand C:\pliki\przyklad.cab -F:* C:\rozpakowane
Powyższa komenda rozpakowuje wszystkie pliki zawarte w archiwum przyklad.cab i zapisuje je w folderze C:\rozpakowane. Użytkownik musi upewnić się, że folder docelowy istnieje, w przeciwnym razie komenda zakończy się błędem.
expand C:\pliki\przyklad.cab /Y
W tym przykładzie, komenda expand rozpakowuje wszystkie pliki z archiwum przyklad.cab, a opcja /Y pozwala na automatyczne zastępowanie istniejących plików w katalogu roboczym, bez potrzeby potwierdzania tej akcji przez użytkownika.
Komenda expand vdisk w systemie Windows służy do rozszerzania wirtualnych dysków (VHD) lub VHDX. Umożliwia to zwiększenie dostępnej przestrzeni na dysku bez konieczności jego usuwania i tworzenia nowego. Rozszerzenie vdisk jest szczególnie przydatne w środowiskach wirtualnych, gdzie elastyczność zarządzania przestrzenią dyskową jest kluczowa.
expand vdisk /s:
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /s: | Określa nowy rozmiar wirtualnego dysku w bajtach. Może być podawany w MB, GB itp. |
| /f: | Ścieżka do pliku VHD lub VHDX, który ma być rozszerzony. |
| /p:<ścieżka_do_dysku> | Określa ścieżkę, gdzie znajduje się plik VHD lub VHDX. |
expand vdisk /s:102400 /f:C:\Dyski\moj_dysk.vhd
Powyższa komenda rozszerza wirtualny dysk moj_dysk.vhd o 100 MB (102400 bajtów). Użytkownik musi upewnić się, że podany plik istnieje i jest odłączony przed wykonaniem tej operacji. Po zakończeniu procesu, nowa przestrzeń może być wykorzystana w systemie operacyjnym, co pozwala na zwiększenie dostępnej pamięci na wirtualnym dysku.
Expose to polecenie w systemie Windows, które umożliwia wyświetlenie aktywnych okien i aplikacji w formie miniatur, ułatwiając szybkie przełączanie się między nimi. Jest to funkcjonalność szczególnie przydatna w przypadku pracy z wieloma aplikacjami jednocześnie, pozwalająca na lepszą organizację przestrzeni roboczej oraz zwiększenie efektywności pracy.
expose [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /all | Wyświetla wszystkie aktywne okna na pulpicie. |
| /current | Wyświetla tylko aktywne okno bieżącej aplikacji. |
| /minimized | Pokazuje tylko zminimalizowane okna na pasku zadań. |
expose /all
Ten przykład polecenia „expose /all” wyświetli wszystkie aktywne okna na pulpicie użytkownika. Umożliwia to szybkie zidentyfikowanie, które aplikacje są otwarte i łatwe przełączanie się między nimi, co jest szczególnie przydatne w przypadku pracy z wieloma dokumentami lub programami jednocześnie.
expose /current
Wykonując „expose /current”, użytkownik zobaczy jedynie okno bieżącej aplikacji, co pozwala na skupienie się na niej i zminimalizowanie rozpraszających elementów, które mogą pochodzić z innych otwartych programów.
expose /minimized
Użycie „expose /minimized” pokazuje wszystkie zminimalizowane okna, co jest przydatne, gdy użytkownik chce szybko przywrócić do pracy aplikacje, które zostały zminimalizowane, ale są nadal potrzebne do dalszej pracy.
Komenda „fc” (file compare) w systemie Windows służy do porównywania zawartości dwóch plików tekstowych lub dwóch zestawów plików. Umożliwia użytkownikom sprawdzenie różnic pomiędzy plikami, co jest szczególnie przydatne w programowaniu, edytowaniu dokumentów oraz analizie danych.
fc [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /B | Porównanie w trybie binarnym, sprawdzające każdą bajtową różnicę. |
| /C | Ignoruje wielkość liter podczas porównywania tekstu. |
| /L | Porównanie plików jako tekstowych, wyświetlające różnice w formie linii. |
| /N | Wyświetla numery linii w plikach, które różnią się w porównaniu. |
| /A | Wyświetla różnice w bardziej zwarty sposób, z pominięciem linii, które są takie same. |
fc plik1.txt plik2.txt
W tym przykładzie komenda „fc” porównuje dwa pliki tekstowe: plik1.txt i plik2.txt. Wynik porównania zostanie wyświetlony w konsoli, pokazując różnice pomiędzy tymi dwoma plikami.
fc /B plik1.bin plik2.bin
Ten przykład używa opcji /B do porównania dwóch plików binarnych. Komenda sprawdza każdy bajt w obu plikach, co pozwala na dokładne zidentyfikowanie różnic między nimi.
fc /L /C plik1.txt plik2.txt
W tym przypadku używamy opcji /L i /C do porównania dwóch plików tekstowych, ignorując wielkość liter. Komenda wyświetli różnice w formie linii, co ułatwia analizę zmian w dokumentach tekstowych.
Systemy plików (ang. filesystems) są kluczowym elementem każdego systemu operacyjnego, w tym Windows. Umożliwiają one organizację, przechowywanie i zarządzanie danymi na nośnikach pamięci. W systemie Windows istnieje wiele typów systemów plików, takich jak NTFS, FAT32 czy exFAT, które różnią się między sobą funkcjonalnościami, wydajnością oraz możliwościami zarządzania danymi.
fsutil fsinfo
| Parametr | Opis |
|---|---|
| volume | Wyświetla informacje o systemie plików dla określonego woluminu. |
| dirty | Sprawdza, czy dany wolumin wymaga naprawy. |
| drives | Wyświetla listę wszystkich dostępnych napędów w systemie. |
| query | Uzyskuje szczegółowe informacje o systemie plików, takie jak typ i rozmiar. |
fsutil fsinfo drives
Ten przykład wyświetla listę wszystkich dostępnych napędów w systemie. Umożliwia to użytkownikowi szybkie zidentyfikowanie, które dyski są aktualnie podłączone i gotowe do użycia.
fsutil fsinfo volume:
W tym przypadku, polecenie służy do uzyskania informacji o systemie plików dla konkretnego woluminu. Zastępując „
fsutil dirty query:
To polecenie sprawdza, czy dany wolumen wymaga naprawy. Jeśli zwróci informację, że wolumin jest „brudny”, oznacza to, że system plików może wymagać naprawy przed dalszym używaniem, co jest istotne dla zachowania integralności danych.
Komenda find w systemie Windows służy do wyszukiwania określonych tekstów w plikach lub wyjściu innych poleceń. Jest to narzędzie przydatne w skryptach i automatyzacji procesów, pozwalające na filtrowanie informacji według zadanych kryteriów.
find [/V] [/C] [/N] [/I] "tekst" [plik1 [plik2 ...]]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /V | Wyświetla wszystkie linie, które nie zawierają określonego tekstu. |
| /C | Wyświetla liczbę wystąpień określonego tekstu w plikach. |
| /N | Wyświetla numer linii przed każdą linią wyjściową. |
| /I | Ignoruje wielkość liter podczas wyszukiwania. |
| „tekst” | Określony tekst, którego szukamy w plikach. |
| plik1, plik2, … | Jedno lub więcej plików, w których następuje wyszukiwanie. |
find "error" log.txt
W tym przykładzie komenda find przeszukuje plik log.txt w poszukiwaniu linii, które zawierają słowo error. Wynik będzie zawierał wszystkie linie, w których występuje ten tekst, co może być pomocne w analizie logów błędów.
find /C "success" results.txt
W tym przykładzie używamy parametru /C, aby zliczyć liczbę wystąpień słowa success w pliku results.txt. Zwróci to tylko liczbę, co jest przydatne, gdy potrzebujemy szybko sprawdzić, ile razy dany termin występuje w dokumencie.
find /V "warning" data.txt
Tutaj komenda find z parametrem /V wyświetli wszystkie linie z pliku data.txt, które nie zawierają słowa warning. To może być użyteczne, gdy chcemy skupić się na liniach, które nie zawierają określonych ostrzeżeń.
find /N "info" report.txt
W tym przykładzie dodajemy parametr /N, aby wyświetlić numery linii przed każdą linią, która zawiera słowo info w pliku report.txt. Dzięki temu możemy łatwiej zlokalizować, gdzie dokładnie w dokumencie znajduje się poszukiwany tekst.
findstr to potężne narzędzie dostępne w systemie Windows, które umożliwia wyszukiwanie tekstu w plikach. Umożliwia użytkownikom przeszukiwanie plików tekstowych, a także wyświetlanie linii, które zawierają określony ciąg znaków. Dzięki temu findstr jest niezwykle przydatne do analizy logów, przeszukiwania dokumentów lub znajdowania określonych informacji w dużych zbiorach danych.
findstr [opcje] "szukany_tekst" [plik1] [plik2] [...]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /I | Ignoruje wielkość liter podczas wyszukiwania. |
| /S | Przeszukuje pliki w bieżącym katalogu oraz w podkatalogach. |
| /M | Wyświetla tylko nazwy plików, które zawierają szukany tekst. |
| /N | Wyświetla numery linii z dopasowaniami. |
| /C | Liczy dopasowania i wyświetla ich liczbę. |
| /P | Pomija pliki, które są większe niż określony rozmiar. |
| /R | Umożliwia wyszukiwanie za pomocą wyrażeń regularnych. |
findstr /I "błąd" log.txt
Powyższa komenda przeszukuje plik log.txt w poszukiwaniu linii zawierających słowo „błąd”, ignorując przy tym wielkość liter. Dzięki temu można szybko zidentyfikować wszelkie wystąpienia błędów w logach, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce systemów.
findstr /S /M "ważny" *.txt
Ten przykład przeszukuje wszystkie pliki tekstowe (*.txt) w bieżącym katalogu oraz w podkatalogach, aby znaleźć te, które zawierają słowo „ważny”. Opcja /M sprawia, że findstr wyświetli tylko nazwy plików, co ułatwia lokalizację interesujących nas dokumentów.
findstr /N "error" *.log
W tym przypadku komenda przeszukuje wszystkie pliki logów (*.log) w bieżącym katalogu i wyświetla linie, które zawierają słowo „error” wraz z numerami tych linii. Jest to szczególnie przydatne, gdy chcemy dokładnie wiedzieć, w którym miejscu w pliku wystąpił błąd.
Komenda finger jest narzędziem służącym do uzyskiwania informacji o użytkownikach systemu. Umożliwia wyświetlenie danych takich jak nazwa użytkownika, pełne imię i nazwisko, czas ostatniego logowania oraz dodatkowe informacje, jeżeli są dostępne. W systemach Windows nie jest standardowo dostępna, ale może być zainstalowana w ramach dodatkowych pakietów lub wykorzystywana w środowiskach takich jak Cygwin lub WSL (Windows Subsystem for Linux).
finger [opcje] [użytkownik]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| [opcje] | Różne opcje umożliwiające m.in. filtrowanie wyników lub dostosowanie wyjścia. |
| [użytkownik] | Nazwa użytkownika, której informacje chcemy uzyskać. Można również podać adres e-mail. |
finger user@example.com
W powyższym przykładzie komenda finger jest używana do uzyskania informacji o użytkowniku o adresie e-mail user@example.com. Wynik zawiera szczegóły dotyczące tego użytkownika, takie jak pełne imię i nazwisko, czas ostatniego logowania oraz inne dostępne informacje.
finger -l user
Ten przykład pokazuje użycie opcji -l, która powoduje, że wyniki są wyświetlane w dłuższym formacie. Oprócz podstawowych informacji o użytkowniku, wyświetlone zostaną również dodatkowe szczegóły, takie jak aktualnie uruchomione procesy oraz sesje. Dzięki temu można uzyskać bardziej szczegółowy obraz obecnej aktywności danego użytkownika w systemie.