KREATYWNI
Więcej o nas ... Z NATURY
NASZA OFERTA
co robimy ?
Od momentu założenia w 2004 roku, rozwija się bardzo dynamicznie. Dzięki ciągłemu rozszerzaniu świadczonych przez nas usług, stale powiększamy grupę zadowolonych klientów. To co przekonało naszych klientów to nasza elastyczność i uwzględnianie ich indywidualnych potrzeb.
PORTFOLIO
Nasze prace
Komenda subcommand set driverpackage jest używana w systemie Windows do zarządzania pakietami sterowników. Umożliwia ona ustawienie określonego pakietu sterowników dla urządzenia, co jest szczególnie przydatne w kontekście instalacji lub aktualizacji sterowników sprzętowych. Dzięki tej komendzie administratorzy mogą w łatwy sposób konfigurować i modyfikować sterowniki zainstalowane w systemie.
subcommand set driverpackage [nazwa_pakietu] [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| nazwa_pakietu | Wskazuje nazwę pakietu sterowników, który ma być ustawiony dla danego urządzenia. |
| opcje | Opcjonalne parametry, które mogą obejmować różne flagi, takie jak /force do wymuszenia instalacji lub /quiet do cichej instalacji bez interakcji użytkownika. |
subcommand set driverpackage MyDriverPackage /force
W powyższym przykładzie komenda ustawia pakiet sterowników o nazwie „MyDriverPackage” jako aktywny dla urządzenia, a opcja /force wymusza instalację, nawet jeśli system wykryje problemy z kompatybilnością. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest przymusowe zainstalowanie określonego sterownika, na przykład w przypadku aktualizacji, która nie przebiegła pomyślnie.
Komenda „subcommand set image” jest częścią systemu zarządzania obrazami w narzędziu do wirtualizacji i zarządzania kontenerami. Umożliwia ona użytkownikom ustawienie obrazu, który ma być używany w danym kontekście, na przykład w maszynach wirtualnych lub kontenerach. Dzięki tej komendzie można szybko zmienić obraz bazowy, co jest szczególnie przydatne w procesie testowania i wdrażania aplikacji.
subcommand set image [nazwa_obrazu] [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| nazwa_obrazu | Określa nazwę obrazu, który ma być ustawiony. Może to być lokalny plik obrazu lub adres URL do obrazu w repozytorium. |
| opcje | Opcjonalne parametry dodatkowe, które mogą wpłynąć na sposób, w jaki obraz jest ustawiany. Mogą to być np. flagi dotyczące wersji obrazu, czy też dodatkowe ustawienia dla kontenera. |
subcommand set image myapp:latest
W tym przykładzie, komenda ustawia obraz o nazwie „myapp” z tagiem „latest” jako bieżący obraz dla kontenera. Umożliwia to szybkie uruchomienie najnowszej wersji aplikacji bez potrzeby ręcznego zarządzania obrazami.
subcommand set image myapp:1.0 --force
W tym przykładzie, komenda ustawia obraz „myapp” w wersji 1.0, a dodatkowy parametr „–force” wymusza aktualizację obrazu, nawet jeśli aktualnie używany obraz jest już zgodny z podaną wersją. To przydatne w sytuacjach, gdy zmiany w obrazie powinny zostać zastosowane natychmiast.
Komenda „subcommand set imagegroup” jest używana w systemie Windows do zarządzania grupami obrazów w kontekście aplikacji i narzędzi, które obsługują wiele obrazów, takich jak oprogramowanie do wirtualizacji czy aplikacje do zarządzania multimediami. Pozwala to na łatwe przypisywanie i organizowanie obrazów w logiczne grupy, co ułatwia ich późniejsze użycie i zarządzanie.
subcommand set imagegroup [nazwa_grupy] [ścieżka_do_obrazu] [opcjonalne_parametry]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| nazwa_grupy | Nazwa, którą chcesz przypisać do grupy obrazów. Powinna być unikalna w kontekście aplikacji. |
| ścieżka_do_obrazu | Pełna ścieżka do obrazu, który ma być dodany do grupy. Może to być lokalna ścieżka lub adres URL. |
| opcjonalne_parametry | Dodatkowe opcje, które mogą być specyficzne dla aplikacji, takie jak rozmiar, format, czy inne ustawienia wizualne. |
subcommand set imagegroup "MojaGrupaObrazow" "C:\Obrazy\zdjecie1.jpg" --resize 800x600
W powyższym przykładzie komenda tworzy grupę obrazów o nazwie „MojaGrupaObrazow” i dodaje do niej obraz znajdujący się w lokalizacji „C:\Obrazy\zdjecie1.jpg”. Dodatkowo, obraz jest przeskalowywany do rozmiaru 800×600 pikseli. Dzięki temu, wszystkie obrazy w tej grupie będą miały spójną wielkość, co jest przydatne w przypadku prezentacji lub innych zastosowań, gdzie jednolitość wizualna jest istotna.
Komenda „subcommand set server” jest używana w kontekście konfiguracji serwera w systemach operacyjnych Windows. Pozwala na określenie różnych ustawień serwera, takich jak adres IP, porty, oraz inne parametry związane z jego działaniem. Dzięki tej komendzie administratorzy mogą dostosować serwery do specyficznych potrzeb aplikacji lub użytkowników, co jest niezbędne w zarządzaniu infrastrukturą IT.
subcommand set server [adres_IP] [port] [opcjonalne_parametry]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| adres_IP | Adres IP, na którym ma działać serwer. Może to być adres lokalny (np. 127.0.0.1) lub zdalny. |
| port | Port, na którym serwer nasłuchuje. Umożliwia to komunikację z klientami oraz innymi serwerami. |
| opcjonalne_parametry | Inne ustawienia, takie jak timeout, maksymalna liczba połączeń lub protokół (np. TCP/UDP). |
subcommand set server 192.168.1.10 8080 --max-connections 100
W powyższym przykładzie komenda ustawia serwer na adresie IP 192.168.1.10, na porcie 8080, z maksymalną liczbą połączeń równocześnie wynoszącą 100. Dzięki temu, serwer jest w stanie obsłużyć większą liczbę użytkowników bez ryzyka przeciążenia.
Komenda subcommand set transportserver jest używana w systemach operacyjnych Windows do konfiguracji serwera transportowego w środowisku zarządzania. Umożliwia ona administratorom ustawienie różnych parametrów związanych z transportem danych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania siecią i zapewnienia odpowiedniej wydajności przesyłania informacji.
subcommand set transportserver [nazwa_transportu] [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| nazwa_transportu | Określa nazwę transportu, który ma być skonfigurowany. Może to być np. TCP, UDP, itp. |
| opcje | Parametry opcjonalne, które określają dodatkowe ustawienia transportu, takie jak port, timeout, czy inne specyficzne dla danego transportu opcje. |
subcommand set transportserver TCP --port 8080 --timeout 30
W powyższym przykładzie komenda ustawia serwer transportowy na protokół TCP, przypisując mu port 8080 oraz czas oczekiwania na odpowiedź (timeout) wynoszący 30 sekund. Taki sposób konfiguracji pozwala na dostosowanie serwera do specyficznych wymagań aplikacji oraz zapewnia lepszą kontrolę nad ruchem sieciowym.
subcommand set transportserver UDP --port 53 --buffer-size 4096
W tym przypadku komenda konfiguruje serwer transportowy dla protokołu UDP, ustawiając port na 53 (typowo używany dla DNS) oraz rozmiar bufora na 4096 bajtów. Umożliwia to lepsze zarządzanie przesyłanymi danymi i dostosowanie do potrzeb aplikacji, które korzystają z protokołu UDP.
Komenda „subcommand set multicasttransmission” jest używana w kontekście konfiguracji urządzeń sieciowych w systemie Windows, szczególnie w przypadku zarządzania ustawieniami multicast. Dzięki tej komendzie administratorzy mogą dostosować parametry transmisji multicast, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających efektywnego przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie.
subcommand set multicasttransmission
| Parametr | Opis |
|---|---|
| enabled | Aktywuje transmisję multicast. Umożliwia przesyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie. |
| disabled | Dezaktywuje transmisję multicast. Umożliwia tylko jedną transmisję punkt-punkt. |
| address | Specyfikuje adres grupy multicast, do której mają być wysyłane dane. |
| ttl | Ustawia czas życia (Time To Live) dla pakietów multicast, co pozwala kontrolować, jak daleko mogą one podróżować w sieci. |
subcommand set multicasttransmission enabled address 239.255.0.1 ttl 5
W powyższym przykładzie komenda włącza transmisję multicast, ustawia adres grupy multicast na 239.255.0.1 oraz definiuje czas życia pakietów na 5. Dzięki temu dane będą mogły być przesyłane do wszystkich urządzeń w podanej grupie, a ich zasięg w sieci będzie ograniczony do 5 hopów.
subcommand set multicasttransmission disabled
W tym przypadku komenda dezaktywuje transmisję multicast. Oznacza to, że urządzenie będzie mogło komunikować się tylko w trybie punkt-punkt, co jest mniej efektywne w przypadku aplikacji wymagających transmisji do wielu odbiorców.
Komenda subcommand start namespace w systemach Windows służy do uruchamiania określonego podkomendy w kontekście określonej przestrzeni nazw. Umożliwia to zarządzanie i organizację różnych podkomend w sposób, który jest bardziej strukturalny i łatwiejszy do zarządzania. Dzięki tej komendzie użytkownicy mogą łatwo segregować i uruchamiać różne procesy w ramach zdefiniowanych przestrzeni roboczych.
subcommand start namespace
| Parametr | Opis |
|---|---|
| Nazwa przestrzeni, w której ma zostać uruchomiona podkomenda. Musi być wcześniej zdefiniowana w systemie. | |
| [options] | Opcjonalne parametry, które mogą modyfikować sposób działania podkomendy. Może obejmować różne flagi i argumenty, które dostosowują zachowanie uruchamianego procesu. |
subcommand start namespace myNamespace --verbose
W powyższym przykładzie uruchamiamy podkomendę w przestrzeni nazw myNamespace z opcją --verbose, która włącza szczegółowy tryb logowania, co pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych informacji o działaniu podkomendy. Dzięki temu użytkownik może lepiej śledzić proces i diagnozować ewentualne problemy.
Komenda „subcommand start server” służy do uruchamiania serwera w środowisku Windows. Dzięki tej komendzie można łatwo zainicjować serwer, który będzie odpowiadał na zapytania i obsługiwał ruch sieciowy, co jest kluczowe w kontekście aplikacji webowych oraz gier online.
subcommand start server [--port
| Parametr | Opis |
|---|---|
| –port | Definiuje port, na którym serwer będzie nasłuchiwał. Domyślnie jest to port 8080, ale można go zmienić na inny, jeśli jest zajęty lub wymagana jest inna konfiguracja. |
| –env | Określa środowisko, w którym ma działać serwer, np. 'development’, 'staging’ lub 'production’. Umożliwia to dostosowanie ustawień serwera do różnych potrzeb i warunków pracy. |
| –config <ścieżka_do_pliku_konfiguracyjnego> | Ścieżka do pliku konfiguracyjnego, który zawiera dodatkowe ustawienia serwera, takie jak bazy danych, klucze API i inne istotne parametry. |
subcommand start server --port 3000 --env production --config C:\path\to\config.json
W powyższym przykładzie uruchamiamy serwer na porcie 3000 w środowisku produkcyjnym, korzystając z pliku konfiguracyjnego znajdującego się pod wskazaną ścieżką. Dzięki temu serwer jest skonfigurowany zgodnie z wymaganiami produkcyjnymi, co pozwala na jego efektywne działanie w rzeczywistych warunkach.
Komenda „subcommand start transportserver” jest używana w systemie Windows do uruchomienia serwera transportowego, który jest odpowiedzialny za zarządzanie i koordynowanie komunikacji między różnymi komponentami w systemie. Działa to w ramach architektury aplikacji, która wymaga efektywnej wymiany danych i komunikacji pomiędzy różnymi usługami.
subcommand start transportserver [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /config <ścieżka> | Określa ścieżkę do pliku konfiguracyjnego, który zawiera ustawienia serwera transportowego. |
| /port <numer> | Definiuje port, na którym serwer będzie nasłuchiwał połączeń. Domyślnie jest to port 8080. |
| /log <ścieżka> | Określa ścieżkę do pliku logu, w którym będą zapisywane informacje o działaniu serwera. |
| /timeout <liczba> | Ustala maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź od klienta, w sekundach. Domyślnie wynosi 30 sekund. |
subcommand start transportserver /config "C:\config\transportserver.xml" /port 8080 /log "C:\logs\transport.log"
W powyższym przykładzie uruchamiamy serwer transportowy z plikiem konfiguracyjnym znajdującym się pod ścieżką „C:\config\transportserver.xml”. Serwer będzie nasłuchiwał na porcie 8080, a wszelkie logi dotyczące jego działania zostaną zapisane w pliku „C:\logs\transport.log”. Dzięki tym ustawieniom, administratorzy mogą łatwo zarządzać konfiguracją oraz monitorować działanie serwera transportowego.
Komenda „subcommand stop server” jest używana w systemach opartych na Windows do zatrzymywania serwera. Umożliwia ona administratorowi bezpieczne zamknięcie serwera, co jest istotne dla zachowania integralności danych oraz zapobiegania uszkodzeniom w przypadku nagłego wyłączenia.
subcommand stop server [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| -force | Zatrzymuje serwer natychmiastowo, bez czekania na zakończenie bieżących procesów. |
| -timeout | Określa czas (w sekundach), po którym serwer zostanie zmuszony do zatrzymania, jeśli nie zakończył się samodzielnie. |
| -save | Zapisuje bieżący stan serwera przed jego zatrzymaniem. |
subcommand stop server -force
Przykład ten natychmiastowo zatrzymuje serwer, ignorując wszelkie bieżące procesy. Należy jednak pamiętać, że może to prowadzić do utraty danych, dlatego zaleca się użycie tej opcji tylko w sytuacjach awaryjnych.
subcommand stop server -timeout 30
W tym przypadku serwer zostanie zmuszony do zatrzymania po 30 sekundach, jeśli nie zakończył się samodzielnie. Umożliwia to na przykład dokończenie bieżących operacji i bezpieczne zamknięcie serwera.
subcommand stop server -save
Ten przykład pozwala na zapisanie bieżącego stanu serwera przed jego zatrzymaniem. Jest to istotne w sytuacjach, gdy ważne jest zachowanie danych oraz konfiguracji przed wyłączeniem serwera.