KREATYWNI
Więcej o nas ... Z NATURY
NASZA OFERTA
co robimy ?
Od momentu założenia w 2004 roku, rozwija się bardzo dynamicznie. Dzięki ciągłemu rozszerzaniu świadczonych przez nas usług, stale powiększamy grupę zadowolonych klientów. To co przekonało naszych klientów to nasza elastyczność i uwzględnianie ich indywidualnych potrzeb.
PORTFOLIO
Nasze prace
Komenda cacls w systemie Windows służy do wyświetlania i modyfikowania listy kontroli dostępu (ACL) dla plików i folderów. Umożliwia użytkownikom zarządzanie uprawnieniami dostępu, co jest kluczowe dla zabezpieczania danych i kontrolowania, kto może uzyskać dostęp do określonych zasobów systemowych.
cacls
| Parametr | Opis |
|---|---|
/E | Umożliwia edytowanie istniejących uprawnień zamiast ich zastępowania. |
/G | Przyznaje użytkownikowi określony poziom dostępu. Poziomy dostępu mogą obejmować 'F’ (pełny dostęp), 'R’ (odczyt), 'W’ (zapis) itp. |
/R | Usuń uprawnienia dla danego użytkownika. |
/C | Kontynuuje działanie pomimo wystąpienia błędów. |
/T | Zastosowuje zmiany rekurencyjnie do wszystkich plików i podfolderów w określonym folderze. |
cacls C:\example\file.txt /G USER:R
Powyższa komenda przyznaje użytkownikowi o nazwie USER uprawnienia do odczytu pliku file.txt znajdującego się w folderze example. Dzięki temu użytkownik będzie mógł otworzyć i przeglądać zawartość pliku, ale nie będzie mógł go modyfikować ani usuwać.
cacls C:\example\folder /E /G USER:F
W tym przykładzie dodajemy pełne uprawnienia dla użytkownika USER do folderu folder w sposób, który edytuje istniejące uprawnienia. Użytkownik ten będzie mógł zarówno przeglądać, jak i modyfikować zawartość folderu oraz jego podfolderów i plików.
cacls C:\example\folder /R USER
Ta komenda usuwa wszystkie uprawnienia dla użytkownika USER do folderu folder. Po wykonaniu tej komendy użytkownik nie będzie miał żadnego dostępu do folderu ani jego zawartości.
Komenda call w systemie Windows służy do wywoływania innego skryptu lub pliku wsadowego (.bat) z aktualnego kontekstu skryptu. Umożliwia to wykonanie dodatkowych operacji bez przerywania działania głównego skryptu. Po zakończeniu wywołanej komendy program wraca do miejsca, w którym został wywołany.
call [nazwa_pliku] [argumenty]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| nazwa_pliku | Ścieżka do pliku wsadowego, który ma zostać wywołany. Musi być podany z rozszerzeniem .bat lub .cmd. |
| argumenty | Opcjonalne argumenty, które można przekazać do wywoływanego skryptu. Mogą być to wartości, które skrypt wykorzysta w swoim działaniu. |
call skrypt.bat arg1 arg2
W powyższym przykładzie komenda call wywołuje skrypt skrypt.bat i przekazuje mu dwa argumenty: arg1 oraz arg2. Po zakończeniu działania skrypt.bat, kontrola wraca do miejsca, w którym została wywołana komenda call.
call myscript.bat
W tym przykładzie skrypt myscript.bat jest uruchamiany bez żadnych dodatkowych argumentów. Program wykonuje zawartość pliku, a następnie kontynuuje wykonywanie poleceń w oryginalnym pliku wsadowym.
Komenda „cd” (change directory) jest jedną z podstawowych komend używanych w systemach operacyjnych opartych na konsoli, takich jak Windows. Służy do zmiany bieżącego katalogu roboczego w terminalu. Dzięki niej użytkownik może nawigować po strukturze folderów na dysku, co jest kluczowe dla wykonywania wielu operacji w wierszu poleceń.
cd [ścieżka]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| ścieżka | Ścieżka do katalogu, do którego chcemy przejść. Może być podana jako ścieżka bezwzględna lub względna. |
| .. | Umożliwia przejście do katalogu nadrzędnego. |
| . | Reprezentuje bieżący katalog. |
| – | Powraca do poprzedniego katalogu (nie jest obsługiwane w Windows). |
cd C:\Users\Janek\Documents
Powyższa komenda zmienia bieżący katalog roboczy na folder „Documents” użytkownika „Janek”. Dzięki temu wszystkie następne komendy będą wykonywane w tym katalogu.
cd ..
Ta komenda przenosi użytkownika do katalogu nadrzędnego bieżącego katalogu. Jest użyteczna, gdy chcesz szybko wrócić do wcześniejszego folderu w hierarchii katalogów.
cd C:\
Komenda ta zmienia katalog roboczy na główny katalog dysku C. Umożliwia dostęp do wszystkich folderów znajdujących się na tym dysku, co może być przydatne w sytuacjach, gdy chcemy mieć dostęp do różnych lokalizacji na dysku.
Certreq to narzędzie w systemie Windows, które umożliwia zarządzanie żądaniami certyfikatów. Umożliwia użytkownikom tworzenie, wysyłanie oraz odbieranie certyfikatów od serwera certyfikatów, a także importowanie i eksportowanie certyfikatów. Dzięki certreq, administratorzy mogą łatwo zarządzać certyfikatami w środowiskach Windows, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji w sieciach.
certreq [opcje]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| -new | Tworzy nowe żądanie certyfikatu. |
| -submit | Wysyła żądanie certyfikatu do serwera certyfikatów. |
| -retrieve | Pobiera certyfikat na podstawie numeru identyfikacyjnego. |
| -config | Określa adres serwera certyfikatów i nazwę usługi. |
| -policy | Określa politykę certyfikacji do użycia. |
| -key | Określa klucz publiczny do użycia w żądaniu certyfikatu. |
| -in | Określa plik wejściowy z żądaniem certyfikatu. |
| -out | Określa plik wyjściowy dla certyfikatu. |
certreq -new -key "C:\Ścieżka\do\klucza.pvk" -policy "PolitykaCertyfikacji" "C:\Ścieżka\do\żądania.inf"
Powyższa komenda tworzy nowe żądanie certyfikatu, wykorzystując wskazany klucz prywatny oraz politykę certyfikacji. Plik „żądania.inf” zawiera informacje niezbędne do utworzenia żądania certyfikatu. Kluczowa jest tutaj ścieżka do klucza, który musi być wcześniej wygenerowany.
certreq -submit -config "serwer_certów" "C:\Ścieżka\do\żądania.req"
W tym przykładzie, komenda wysyła wcześniej utworzone żądanie certyfikatu („żądania.req”) do określonego serwera certyfikatów. Po poprawnym przetworzeniu, certyfikat zostanie wydany przez serwer.
certreq -retrieve"C:\Ścieżka\do\certyfikatu.cer"
Ta komenda pobiera certyfikat na podstawie podanego numeru identyfikacyjnego (numer_id) i zapisuje go w określonej lokalizacji jako plik .cer. Jest to przydatne, gdy certyfikat został wcześniej wydany, a użytkownik chce go pobrać na swój komputer.
certutil to narzędzie wbudowane w system operacyjny Windows, które służy do zarządzania certyfikatami oraz kluczami kryptograficznymi. Umożliwia użytkownikom wykonywanie różnych operacji związanych z certyfikatami, takich jak ich eksport, import, wyświetlanie oraz zarządzanie magazynami certyfikatów. Certutil jest szczególnie przydatne w kontekście administracji systemami oraz w sytuacjach, gdy potrzebne jest zarządzanie certyfikatami w środowiskach sieciowych.
certutil [opcje] [parametry]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| -addstore | Dodaje certyfikat do określonego magazynu certyfikatów. |
| -delstore | Usuwa certyfikat z określonego magazynu certyfikatów. |
| -store | Wyświetla zawartość określonego magazynu certyfikatów. |
| -exportpfx | Eksportuje certyfikat do pliku PFX (z prywatnym kluczem). |
| -verify | Weryfikuje certyfikat lub łańcuch certyfikatów. |
| -setreg | Ustawia wartość w rejestrze dla certyfikatów. |
| -getreg | Pobiera wartość z rejestru dla certyfikatów. |
| -urlcache | Zarządza pamięcią podręczną URL dla certyfikatów. |
certutil -store My
Ten przykład wyświetla wszystkie certyfikaty znajdujące się w magazynie „My” (osobiste certyfikaty). Jest to przydatne, gdy chcesz sprawdzić, jakie certyfikaty są zainstalowane na lokalnej maszynie i jakie są ich szczegóły, takie jak daty ważności czy wystawcy.
certutil -addstore Root C:\certyfikaty\moj_cert.crt
W tym przykładzie certutil dodaje certyfikat o nazwie „moj_cert.crt” do magazynu „Root” (zaufanych certyfikatów głównych). Użycie tej komendy jest istotne, gdy chcemy dodać certyfikat, który będzie zaufany przez system operacyjny, na przykład certyfikat używany do zabezpieczenia połączeń HTTPS.
certutil -exportpfx -p hasło -user My\mój_cert "C:\certyfikaty\moj_cert.pfx"
Ten przykład eksportuje certyfikat „mój_cert” z magazynu „My” do pliku „moj_cert.pfx”, zabezpieczając go hasłem. Użycie tej komendy jest przydatne, gdy chcemy przenieść certyfikat na inną maszynę lub zarchiwizować go w bezpieczny sposób.
Komenda change w systemie Windows służy do zmiany bieżącego katalogu roboczego w wierszu poleceń. Umożliwia użytkownikom nawigację pomiędzy różnymi folderami w systemie plików, co jest niezbędne do wykonywania różnych operacji na plikach i folderach.
cd [napis] [parametry]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| [napis] | Ścieżka do katalogu, do którego chcemy przejść. Można użyć zarówno ścieżki względnej, jak i bezwzględnej. |
| / | Umożliwia przejście do katalogu głównego dysku. |
| .. | Przechodzi do katalogu nadrzędnego. Można użyć więcej niż raz, np. cd ..\.., aby przejść dwa poziomy w górę. |
| – | Przechodzi do ostatnio odwiedzanego katalogu. |
cd C:\Użytkownicy\NazwaUżytkownika\Dokumenty
W tym przykładzie komenda cd zmienia bieżący katalog roboczy na folder „Dokumenty” w folderze użytkownika. Użycie ścieżki bezwzględnej pozwala na dokładne wskazanie lokalizacji, niezależnie od bieżącego katalogu.
cd ..
Ta komenda przechodzi do katalogu nadrzędnego. Jest to przydatne, gdy chcemy szybko wrócić do folderu wyżej w strukturze folderów.
cd D:\Projekty\
W tym przypadku zmieniamy katalog roboczy na folder „Projekty” na dysku D. Użycie dysku innego niż bieżący wymaga podania litery dysku przed ścieżką.
cd /
Użycie tej komendy przechodzi do katalogu głównego aktualnie wybranego dysku. Jest to przydatne, gdy chcemy szybko dotrzeć do początku struktury katalogów.
Komenda „change logon” w systemie Windows służy do zarządzania dostępem użytkowników do sesji zdalnych na serwerach terminalowych. Umożliwia administratorom włączanie lub wyłączanie możliwości logowania się użytkowników na sesje RDP (Remote Desktop Protocol), co jest przydatne w przypadku konserwacji systemu lub w celu zarządzania zasobami serwera.
change logon [/enable | /disable]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /enable | Włącza możliwość logowania się użytkowników na sesje zdalne. |
| /disable | Wyłącza możliwość logowania się użytkowników na sesje zdalne. |
change logon /disable
Ten przykład wyłącza możliwość logowania się użytkowników do sesji zdalnych. Jest to przydatne, gdy administrator chce przeprowadzić konserwację systemu lub gdy sesje są przeciążone, a dostęp do serwera musi być ograniczony. Użytkownicy próbujący zalogować się do serwera otrzymają komunikat informujący o tym, że logowanie jest obecnie wyłączone.
change logon /enable
W tym przypadku komenda włącza możliwość logowania się użytkowników do sesji zdalnych. Może być używana po zakończeniu konserwacji systemu, umożliwiając użytkownikom powrót do pracy na serwerze. Po wykonaniu tej komendy użytkownicy mogą zalogować się na swoje sesje bez żadnych ograniczeń.
Komenda „change port” w systemie Windows pozwala na zmianę przypisania portu dla wybranego urządzenia lub aplikacji. Dzięki tej komendzie użytkownicy mogą dostosować konfigurację sieciową swojego komputera, co jest szczególnie przydatne w przypadku konfliktów portów lub potrzeby udostępnienia konkretnego portu dla określonej aplikacji.
change port
| Parametr | Opis |
|---|---|
| Numer portu, który ma zostać zmieniony. Musi być liczbą całkowitą z zakresu 1-65535. | |
| [options] | Dodatkowe opcje konfiguracyjne, np. ustawienia protokołu lub adresu IP. |
change port 8080
W powyższym przykładzie komenda zmienia przypisanie portu na 8080. Jest to często używany port do aplikacji webowych, co może być przydatne w przypadku, gdy domyślny port jest już zajęty przez inną usługę lub aplikację. Po wykonaniu tej komendy, aplikacja będzie dostępna pod nowym portem, co umożliwi jej prawidłowe działanie w sieci.
Komenda „change user” w systemie Windows jest używana do przełączania kontekstu użytkownika w aplikacjach, które są uruchamiane w trybie terminalowym. Umożliwia to użytkownikom zmianę aktywnego konta, co jest szczególnie przydatne w środowiskach serwerowych oraz w przypadku aplikacji działających na serwerze terminalowym.
change user [/install | /execute | /query]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| /install | Przełącza aplikację do trybu instalacji. Umożliwia to aplikacji zarejestrowanie się w systemie oraz zbieranie informacji o sesji użytkownika. |
| /execute | Uruchamia aplikację w trybie wykonania, co oznacza, że aplikacja będzie działać w kontekście aktualnego użytkownika. |
| /query | Pokazuje aktualny stan aplikacji oraz kontekst użytkownika, w którym działa. |
change user /execute
W powyższym przykładzie komenda „change user /execute” uruchamia aplikację w kontekście aktualnego użytkownika. Jest to przydatne, gdy chcemy, aby aplikacja działała z uprawnieniami zalogowanego użytkownika, co może być konieczne w przypadku aplikacji wymagających dostępu do zasobów użytkownika.
change user /install
Ten przykład ustawia aplikację w tryb instalacji. Dzięki temu aplikacja może zarejestrować się w systemie, co jest niezbędne w przypadku instalacji programów, które korzystają z funkcji terminalowych. Umożliwia to również aplikacji zbieranie informacji o sesji użytkownika, co może być wykorzystane do optymalizacji działania aplikacji.
change user /query
Użycie komendy „change user /query” pozwala na sprawdzenie aktualnego stanu aplikacji oraz kontekstu użytkownika, w którym działa. Dzięki temu administratorzy mogą monitorować, które aplikacje są uruchomione w danym momencie oraz w jakim kontekście, co może być przydatne podczas zarządzania sesjami użytkowników w środowisku serwerowym.
Komenda chcp w systemie Windows służy do wyświetlania lub zmiany aktywnej strony kodowej w konsoli. Strona kodowa określa, które znaki są wyświetlane oraz jak są interpretowane przez system operacyjny. Dzięki tej komendzie użytkownicy mogą dostosować sposób wyświetlania tekstu w zależności od używanego języka lub zestawu znaków.
chcp [numer_strony_kodowej]
| Parametr | Opis |
|---|---|
| [numer_strony_kodowej] | Numer aktywnej strony kodowej, która ma być ustawiona. Na przykład, 65001 dla UTF-8, 1250 dla środkowoeuropejskiego. |
chcp 65001
Ten przykład ustawia stronę kodową na UTF-8, co pozwala na wyświetlanie znaków z szerokiego zakresu, w tym znaków specjalnych i znaków diakrytycznych. Jest to przydatne, gdy pracujemy z plikami tekstowymi, które zawierają takie znaki, oraz gdy chcemy, aby nasza aplikacja lub skrypt poprawnie interpretował i wyświetlał tekst.
chcp
Wykonanie samej komendy chcp bez podawania parametru wyświetli aktualnie ustawioną stronę kodową. Jest to przydatne, gdy chcemy szybko sprawdzić, która strona kodowa jest aktualnie używana w konsoli, co może pomóc w diagnozowaniu problemów z wyświetlaniem tekstu.