Komenda bcdboot jest narzędziem systemowym dostępnym w systemach Windows, które służy do tworzenia i naprawy plików konfiguracyjnych rozruchu systemu Windows (Boot Configuration Data – BCD). Umożliwia ona szybkie skonfigurowanie środowiska rozruchowego, co jest przydatne w przypadku instalacji nowego systemu operacyjnego, naprawy uszkodzonego rozruchu lub przenoszenia systemu na inny dysk.
bcdboot <źródło> [/l
| Parametr | Opis |
|---|---|
| <źródło> | Ścieżka do folderu, w którym znajduje się plik systemu operacyjnego. Może to być lokalizacja na dysku lub partycji, z której system ma być uruchamiany. |
| /l | Umożliwia ustawienie lokalizacji (języka) dla komunikatów wyświetlanych podczas rozruchu. Na przykład: 'pl-PL’ dla polskiego. |
| /s | Określa literę dysku, na którym ma być zainstalowany plik BCD. Jest to zazwyczaj dysk, na którym znajduje się system operacyjny. |
| /f {ALL | UEFI | BIOS} | Określa typ rozruchu. 'ALL’ oznacza, że plik BCD zostanie utworzony dla obu typów, 'UEFI’ dla systemów z UEFI, a 'BIOS’ dla starszych systemów. |
| /m | Określa pliki, które mają być skopiowane do folderu rozruchowego. Może to obejmować pliki takie jak bootmgr. |
| /r | Wykonuje operację bez resetowania systemu po zakończeniu. |
| /v | Wyświetla szczegółowe informacje o procesie wykonywania komendy. |
bcdboot C:\Windows /s D: /f UEFI
W powyższym przykładzie komenda bcdboot tworzy plik konfiguracyjny BCD dla systemu Windows znajdującego się w folderze C:\Windows i instaluje go na dysku D:. Typ rozruchu zostaje ustawiony na UEFI. Jest to przydatne, gdy chcemy skonfigurować system na nowej partycji lub naprawić istniejący system operacyjny.