Polecenie tracert (ang. trace route) to jedno z najważniejszych narzędzi diagnostycznych dostępnych w systemie Windows. Umożliwia ono sprawdzenie, jaką drogę pokonują pakiety danych od komputera użytkownika do wybranego hosta w Internecie. Dzięki temu można szybko zlokalizować opóźnienia, przeciążenia lub przerwy w połączeniu sieciowym.
Działanie tracert polega na wysyłaniu pakietów z rosnącym parametrem TTL (Time To Live). Każdy router po drodze zmniejsza TTL o 1. Gdy TTL osiągnie zero, urządzenie zwraca komunikat ICMP, a komenda tracert rejestruje adres IP i czas odpowiedzi. W ten sposób użytkownik otrzymuje pełną listę urządzeń, przez które przechodzi ruch do miejsca docelowego.
tracert [opcje] <adres_docelowy>
| Parametr | Opis |
|---|---|
adres_docelowy |
Adres IP lub domena serwera, którego trasę chcesz prześledzić. |
-h <liczba> |
Maksymalna liczba przeskoków (domyślnie 30). |
-d |
Pomija tłumaczenie adresów IP na nazwy hostów, co przyspiesza wykonanie polecenia. |
-w <ms> |
Czas oczekiwania (timeout) w milisekundach na odpowiedź dla każdego przeskoku (domyślnie 4000 ms). |
-4 |
Wymusza użycie protokołu IPv4. |
-6 |
Wymusza użycie protokołu IPv6. |
tracert www.google.com
Polecenie wyświetli trasę pakietów do serwera Google, pokazując wszystkie pośrednie węzły sieciowe oraz czas odpowiedzi.

tracert -d onet.pl
W tym przypadku komenda sprawdza trasę do serwera Onet, ale pomija tłumaczenie adresów na nazwy hostów, co skraca czas wykonania.
Jest to narzędzie w systemie Windows, które pozwala sprawdzić trasę pakietów sieciowych i zdiagnozować problemy z połączeniem.
Wystarczy wpisać w wierszu poleceń tracert <adres_docelowy>, np. tracert www.google.com. Program pokaże wszystkie węzły po drodze oraz czasy odpowiedzi.
Polecenie służy do analizy trasy przesyłania danych w sieci, diagnozowania opóźnień oraz lokalizacji awarii w infrastrukturze.
Najczęściej stosowane to: -d (bez nazw hostów), -h (limit przeskoków), -w (timeout), a także -4 i -6 dla wymuszenia protokołu.